پرسپولیس تراکتورسازی را شکست داد؛ آن هم با اقتدار و بدون آنکه فرصت چندانی به حریفش بدهد. در بازی مقابل فولاد نیز قرمزها با آنکه بیشتر به دنبال محافظت از گل زده خود بودند، تنها یک یا دو فرصت مناسب به حریف خود دادند.
پرسپولیس به حریفانش موقعیت نمیدهد. این مهمترین ویژگی تیم برانکو در هفتههای اخیر است. تیم برانکو نسبت به سطح لیگ ایران، فوقالعاده باتجربه بازی میکند. انگار که بتواند تمام دقایق بازی را تحت کنترل خودش در بیاورد. قرمزها در سه فصل حضور برانکو، با سه شیوه بازی و سه کیفیت متفاوت باز حرف اول را در فوتبال ایران میزنند که این نشان از شناخت برانکو از لیگ ایران دارد. این مربی مرد تغییرات اساسی در تاکتیک تیمش است نه مرد تغییرات کوچک. تحولات تاکتیکی مورد نظر برانکو با جابجایی بازیکنان در هر بازی به دست نمیآید و تنها هم شامل تغییر آرایش بازیکنانش در زمین نیست. نوع بازی پرسپولیس در لیگ امسال تنها به دلیل جابجایی یک هافبک نفوذی با یک هافبک دفاعی نیست که دچار تغییر شده، بلکه فلسفه بازی پرسپولیس هم تغییر کرده و برانکو در شرایطی که تیمش روزهای متراکمی از نظر تعداد بازی را سپری کرده با این شیوه جدید به دنبال گرفتن حداکثر امتیازات بوذه و بدان هم رسیده است. برای تیمی که از فرصت نقل و انتقالات محروم است و مشکلات و حاشیههای مدیریتی که قطعا بر عملکرد بازیکنان در داخل زمین تاثیر میگذارد مواجه است، بردن اقتصادی تبدیل به هدف و استراتژی اول شده است. بردن با میزان تلاش کمتر برای گلزنی و کم کردن تعداد رفت و برگشتهای بازیکنان در طول زمین. برانکو خوب میداند که حفظ قهرمانی از خود قهرمانی نیز سختتر است و بنابراین برای تیمش که بارها و بارها از سوی حریفان آنالیز شده استراتژیهای جدید طراحی میکند.
پرسپولیس برای لیگ قهرمانان احتمالا با یک تغییر جدید در سبک بازیاش مواجه خواهد شد. با رسیدن موسم بازیهای لیگ قهرمانان میتوان انتظار داشت که برانکو بار دیگر برای آن روزهای پرفشار از نظر بازیهای با فاصله زمانی کم و با در اختیار داشتن تجربه حضور در لیگ قهرمانان فصل قبل، طرحی نو درانداخته و این طرح نه شامل جابجایی نفرات یا تغییر آرایش آنها که شامل فلسفه بازی خواهد بود.