منصوریان شبیه کیست؟ سیمئونه، مورینیو، کاپلو و...

به گزارش فرتاک ورزشی، این روزها همه از استقلال منصوریان تعریف می کنند. شما چطور؟ بله. بعد از دوران سخت و پر فراز و نشیبی که چند بار تا استانه تمام شدن هم پیش رفت؛ حالا یک ماهی است که اوضاع بر وفق مراد علی منصور و جوانانش است. آنها در 6 بازی اخیر خود در لیگ و لیگ قهرمانان آسیا 18 امتیاز از 18 امتیاز را گرفته اند. به مرحله گروهی لیگ قهرمانان آسیا رسیده اند و دربی پایتخت را بعد از قریب به 2000 روز برده اند. امید هواداران زنده شده است.

این نتایج خوب و این بازی متفاوت استقلال باعث شده تا خیلی ها از رسانه و کارشناس تا مردم و هواداران روی آقای سرمربی و تیمش و نحوه بازی آنها زوم کنند.

آبی پوشان فلسفه جالبی دارند.

پوشش دادن فضا، دفاع همه جانبه، پرس سنگین در میانه میدان، انتقال سریع از دفاع به حمله، ضد حمله پشت ضد حمله، استفاده حداکثری از حداقل موقعیت ها و تلاش و تلاش و تلاش.

استقلال جوان منصوریان با اینکه فوتبالش بیشتر نتیجه گراست تا طرفدار بازی هجومی و تیکی تاکا و ژوگو بونیتو و ... اما دوست داشتنی کار می کند. دلیلش می تواند خیلی چیزها باشد. مثلا اینکه تیم او پر است از جوانان بی ادعا و کم ادعا و اینده داری که سن و سالشان از 19، 20، 22 یا 24 سال سن تجاوز نمی کند یا اینکه خود منصوریان با حرکات لب خطش می تواند هر بیننده ای را به سمت خودش بکشاند یا اینکه آنها با تمام جان و دل برای محافظت از نتایج خود عرق می ریزند و این را می توان به وضوح دید و مشاهده کرد. همه اینها و خیلی های دیگر تیم یک ماه اخیر استقلال را دوست داشتنی کرده است.

یکی تیم منصوریان را با سیمئونه و اتلتیکو مقایسه می کند؛ یکی تیم او را با مورینیو و فوتبال تدافعی مبتنی بر ضدحمله اش قیاس می کنند. سوت زدن های منصوریان خیلی ها را به یاد کاپلو، اتوره هاگل، مارچلو بیلسا یا در همین فوتبال خودمان اکبر میثاقیان و فیروز کریمی و ... می اندازد.

شما چه فکر می کنید. منصوریان شبیه کیست؟