کاش پادوانی به جای استقلال بازیکن آژاکس بود!

عبدالحق نوری که در جریان رقابت‌های پیش فصل سال ۲۰۱۷ دچار ضربه مغزی شده بود بلافاصله به کما رفت و از همان موقع مشخص شد او حتی در صورت خارج شدن از کما نیز دیگر نمی‌تواند فوتبال بازی کند و قطعاً دوران حرفه‌ای اش به پایان خواهد رسید.

اما با این حال باشگاه آژاکس با علم به این موضوع دستمزد سالانه این بازیکن را طبق قرارداد به خانواده اش پرداخت کرد و ضمن آن هزینه‌های درمان او در این ۳ سال را هم بر‌عهده گرفت و البته این پایان ماجرا نبود و حالا این باشگاه در پایان قرارداد نوری (که چند ماه دیگر به پایان می‌رسد) قرارداد او را به‌طور رسمی فسخ کرد تا مبلغی در حدود ۳ تا ۵ میلیون یورو دیگر را نیز به عنوان فسخ قرارداد به او و خانواده‌اش بپردازد...

و حالا اگر این سبک از باشگاه‌داری و مدیریت را با آنچه در فوتبال ما وجود دارد مقایسه کنید، خودتان متوجه تفاوت عمده‌ای که در نگرش و دیدگاه‌ها وجود دارد می‌شوید.

قطعاً شما هم بعد از خواندن این مطلب مثل ما با حسرت به یاد پادوانی برزیلی خواهید افتاد که در استقلال چگونه مصدوم و عمر فوتبالی اش به پایان رسید. در این شرایط متأسفانه رفتار باشگاه ما (به عنوان نماینده‌ای از فوتبال ایران) با او چگونه بود؟ رفتاری که باعث شد تا پادوانی مجبور شود برای گرفتن حق و حقوق قانونی و شرعی خود و قراردادی که با باشگاه داشت به التماس کردن بیفتد آن هم با آن شرایط جسمانی که در زمان بازی کردن برای تیمش به آن دچار شده بود!

اتفاق دردناکی که باعث شد تا ما بعد از خواندن شرایط بازیکن آژاکس و رفتاری که باشگاهش با او داشت و مقایسه آن با رفتاری که با پادوانی شد با خود بگوییم کاش پادوانی به جای بازی در ایران، بازیکن آژاکس هلند بود تا حداقل فقط درد جسمانی را تحمل می‌کرد نه درد بی‌پولی و بی‌احترامی را...