تحلیل مسابقه بارسلونا و آلاوز؛ شبی رویایی برای آبی اناری ها

به گزارش فرتاک ورزشی، بارسا که بدون اغراق پرافتخارترین تیم 1 دهه اخیر فوتبال جهان بوده و امسال نیز در لالیگا مقام دوم را کسب نمود ، در فصل سپری شده متحمل تنها 4 شکست شد . یکی از آنها مقابل همین آلاوز با نتیجه 2 بر 1 و در نیوکمپ رقم خورد . بارسا که میدانست این رقابت یکی از بزرگترین و تکرار ناپذیرترین بازی های تاریخ باشگاه آلاوز بوده و به احتمال فراوان این تیم با سیستمی دفاعی پای به میدان خواهد گزارد ، با سیستم پایه 433 وارد مسابقه شد و همان گونه که انتظار میرفت ، آلاوز نیز با سیستم 541 بازی را آغاز نمود . بارسا که در آستانه کسب بیست و نهمین جام حذفی اسپانیا بود ، بازی مقتدرانه همیشگی خویش را ارائه نمود . (( بازی تکضرب و تیکی تاکا مبتنی بر خلاقیت فردی جهت باز کردن عمق دفاع حریف توسط بازیکنان زبده ای همچون مسی ، اینیستا و نیمار )) .

اما آلاوز که پیروزی و کسب جام برایش از نان شب واجب تر بود ، دفاع و ضدحمله را در پیش گرفت و در مقابل حرکات تکنیکی و بازی روان بارسایی ها بارها مرتکب خطا شد . آنان با یک بازی فیزیکی و تماما خشن خصوصا در نیمه اول ، بارها مسی ، اینیستا ، ساموئل امتیتی ، راکیتیچ و...را تا مرز مصدومیت و خروج از بازی پیش بردند . اما این تیم بالاخره در مقابل شاهکار مسی در دقیقه 30 کم آورد . مسی خود را به پشت قوس محوطه جریمه رساند تا در یک دویی حساب شده با نیمار 3 نفر را از جریان بازی خارج و سپس با ضربه ای استادانه با پای چپ و در فضایی محدود ، توپ را به حالت چیپ به گوشه سمت راست دروازه هدایت کند . در صحنه گل 5 بازیکن حریف حضور داشتند و مسی در فضای خالی مابین این 5 بازیکن یک بار دیگر بزرگی کرد . آلاوز پس از این گل به خود آمد و 4 دقیقه بعد در سمت چپ دفاعی بارسا و پشت محوطه جریمه صاحب 1 ضربه کاشته شد تا ضربه دیدنی خرید فصل بعد رئال یعنی (( تئو هرناندز )) در سه کنج سمت راست دروازه و دور از دستان (( سیلسن )) پر استرس که جایگزین (( ترشت گن )) شده بود گل تساوی بخش را به ثمر برساند .

(( این گل یخ بارسا را آب نمود تا در دقایق باقیمانده همچون آوار بر سر آلاوزی که همچنان 541 بازی می کرد خراب شود )) . خطای مانوئل گارسیا کاپیتان باتجربه آلاوز در دقیقه 39 ، نشانگر اوج خستگی و ضعف این تیم در بازی مقابل آبی اناری ها بود . زیرا فشارهای پی در پی بارسا و بازی ترکیبی این تیم جهت باز کردن دفاع آلاوز و پرس سنگین آنان به هدف گل نخوردن واقعا برایشان کلافه کننده بود . در کرنر ارسالی دقیقه 43 که انواع خطا را بروی بازیکنان بارسا مرتکب شدند نیز ، این موضوع کاملا مشهود بود . البته این سردرگمی و خستگی ارزشش را داشت . (( زیرا به نیکی میدانستند که گل دوم بارسا مصادف خواهد بود با فروپاشی این تیم )) .

در دقیقه 45 مسی نشان داد که شایسته کسب (( ششمین توپ طلای خویش )) است . چرا که با حرکتی استثنایی از سمت چپ دفاعی آلاوز بسمت پشت محوطه جریمه و عمق دفاعی ، سبب گشاندن مدافعین بسمت خویش و از بازی خارج نمودن 3 یا 4 بازیکن و رهایی نیمار در فضایی خالی در گوشه چپ محوطه 6 قدم حریف شد . پاس استثنایی و میلیمتری مسی و شوت دقیق (( نیمار جونیور )) در موقعیتی مشکوک به آفساید پیام آور شادی و گل دوم این تیم شد . بارسا مزد برتری خویش را گرفت و نشان داد مالکیت توپ 74% به 26 % و آمار 6 کرنر در مقابل 2 کرنر و برتری در تعداد پاس ها در نیمه نخست بیهوده نبوده است .

(( آری ساختار دفاعی تیم خسته و عصبی آلاوز از هم پاشیده شد و این را مسی بخوبی می دانست )) . به همین خاطر در دقیقه 48 چشمه دیگری از نبوغ ذاتی اش را نشان داد و در حقیقت معجزه کرد . با جا گذاشتن مدافعین و پاسی استثنایی به گومز و سانتر این بازیکن ، (( آلکاسل )) در موقعیتی مشکوک به آفساید گل سوم تیمش را به ثمر رساند . در نیمه اول آمار شوت های بارسا نسبت به حریف 10 به 4 بود . بارسا تا به اینجای کار جام 29 خویش را کسب نمود تا از 23 جام بیلبائو و 19 جام رئال فاصله ای کهکشانی بگیرد . بطور کلی در 45 دقیقه اول بعلت بازی بسته و دفاعی آلاوز ، سرعت انتقال مورد انتظار از جانب دو تیم را شاهد نبوده و بجز چند ضدحمله از جانب این تیم ، بیشتر شاهد 1 بازی محکم و درگیرانه بودیم.

در نیمه دوم هر چند آلاوز نیاز به گل داشت ، اما چون به قدرت و آمادگی بارسا پی برده بود ، باز هم در مواقع صاحب توپ شدن حریف بازی را بصورت 541 ادامه می داد . اما مواقعی که توپ را در اختیار داشت ، سعی می نمود با طراحی حملاتی زهرآگین در یک بازی تهاجمی به گل برسد . در مقابل بارسا که حملاتش از نیمه اول کمتر شده بود ، بجز مواردی محدود که از طریق ضدحملات در آستانه گلزنی قرار گرفت ، سعی در اداره بازی داشت و زیاد به آب و آتش نزد . بارسا در نیمه دوم از یک سوم دفاعی حریف و گاها از یک سوم میانی خویش پرسینگ را انجام می داد تا تیم زخم خورده حریف نتواند جلو بکشد . (( گویا مصمم بودند لوییز انریکه را با دست پر و خاطرات خوش بدرقه نمایند )) .

در این نیمه طراحی حملات آلاوز بیشتر از سمت چپ خطوط میانی و دفاعی بارسا طراحی میشد .

در این نیمه سرعت انتقال بازی بسیار بالا بود و بعلت جلو کشیدن آلاوز ، دو تیم مرتبا در حال حمله و ضدحمله بودند . البته بارسا در بسیاری از دقایق ، به این راحتی ها به آنان فرصت طراحی حملات را نمی داد . بخاطر همین بازیکنان آلاوز مرتبا در پشت دیواره مستحکم دفاعی و محدوده پرسینگ بارسا توپ را می چرخاندند ولی شرایط نفوذ پیدا نکرده و گاها نیز توپ را لو میدادند . اوج حملات این تیم در دقایق 65 تا 70 رقم خورد . جایی که در چند کش و قوس می توانستند به گل برسند ، ولی ناموفق بودند و گل آفساید این تیم در دقیقه71 رویاهای آنان را نقش بر آب نمود . (( از دقیقه 70 به بعد ، مجددا بازی به توازن کشیده شد و تلاش آنان و ممانعت بارسا سبب 1 بازی فیزیکی و درگیرانه شد )) . بارسا که حتی لحظه ای باج نمیداد ، از دقیقه 80 به بعد بازی را تماما اداره نمود و با یک بازی تاخیری و با حوصله سعی در حفظ نتیجه داشت . (( وقتی خیال لوییز انریکه از خستگی حریف و کسب پیروزی و جام راحت شد ،((  آلکس ویدال )) جوان را نیز در دقیقه 83 به زمین فرستاد تا نشان دهد در یک فینال به این مهمی به بازیکنان جوانش اعتقاد راسخ دارد )) . دقیقه 84 تا 90 آلاوز هر چه در توان داشت رو کرد اما بی فایده بود . شوت بازیکن آلاوز در زیر پرچم کرنر در دقیقه 91 نشانگر اوج ناتوانی و پذیرفتن این شکست بود . (( بازیکنان بارسا اینقدر اعتماد بنفس داشتند که حتی پیکه در دقیقه 92 تا پشت محوطه جریمه آلاوز جهت گلزنی پیش رفت ولی ناکام ماند )) . در این نیمه نیز بازی مالکانه بارسا محرز بود . آمار مالکیت توپ 69% به 31 % در نیمه دوم گویای این حقیقت بود .

(( در این مسابقه مسی ، اینیستا و نیمار معرکه بودند و اگر سوارز نیز محروم نبود ، معلوم نبود آلاوز با چه نتیجه ای این مسابقه را واگذار میکرد )) .

نویسنده: محسن بابادی(آنالیزور و تحلیلگر فوتبال ایران)