به گزارش فرتاک ورزشی، الکساندر نوری ۳۷ ساله تا هفت ماه قبل، چهره شناخته شدهای در آلمان نبود اما حالا ستاره محبوب سبز و سفیدهاست.
او سرمربی تیم دوم برمن بود. تیم اصلی را با صفر امتیاز در قعر جدول تحویل گرفت و چنان عالی ظاهر شد که باشگاه و هواداران، خواهان تداوم همکاری شدند.
پس از افت و خیز در کشاکش بازیها، وارد هفتههایی سخت شد که شامل پنج شکست پیاپی و ۹ بازی بدون پیروزی بود. شکستهایی خفیف با اختلاف یک گل، نوری را در آستانه برکناری ایستاد اما باشگاه از اعتمادش دست نشست و ناگهان، رگبار پیروزیها از راه رسید.
ماینتس و تلافی شکست دور رفت، پیروزی در زمین حریف بر ولفسبورگ، برتری بر دارمشتات، تساوی با ارزش در زمین لورکوزن، پیروزی ٣-٠ مقابل لایپزیک، زدن پنج گل به فرایبورگ و این هفته نیز در هم کوبیدن شالکه. گزینه اول سقوط، حالا مدعی کسب سهمیه برای حضور در لیگ اروپاست.
مشابه همین اتفاق در آخرین سال حضور یورگن کلوپ در بوندس لیگا رخ داد. دورتموند در آغاز دور برگشت، انتهای جدول بود اما موفق به تصرف رتبه هفتم و حضور در لیگ اروپا شد. نوری شاید تا دو دهه دیگر، روی نیمکتهای بوندس لیگا باشد.
از عشق شورانگیز او به سرزمین پدریاش استفاده کنیم. میتواند از راه دور، خدمات پرشماری به فوتبال ایران دهد. چه خوب است برای ٢٢ خرداد و جشن صعود به جام جهانی، او را به تهران دعوت کنیم.