آقای تاج، آقای کی‌روش لطفا پاسخگو باشید!
امیدواری‌هایمان بار دیگر در شبی که به اوج رویاها نزدیک شده بودیم، بر باد رفت! حماسه می‌خواستیم و شگفتی، اما واقعیت تلخ‌تر از آن بود که حتی دیگر به حماسه بخواهیم فکر کنیم، شاید تک تک‌مان در آن دقایق وحشتناک از اعماق قلبمان می‌خواستیم جیمز بث، داور این دیدار، سوت پایان را به صدا دربیاورد تا بیش از این تحقیر نشویم! از خودمان کاش بپرسیم، اصلا برای چه به ابوظبی سفر کرده بودیم؟! این بود رویاهایی که از آن با غرور سخن می‌گفتیم؟!
افکار عمومی احتمالاً حالا دیگر متوجه‌شده‌اند که چرا کارلوس کی‌روش اینگونه در تیر رس منتقدین بود! نیازی به چشم برزخی هرگز نبود که توان ایران را با کی‌روش بسنجیم، ما در برابر ژاپن تحقیر نشدیم! ما درست زمانی تحقیر شدیم که پیروزی برابر یمن و ویتنام را دلیلی برای قهرمانی و قدرت خود دانستیم و در بازی‌های روانی آقای سرمربی گم شدیم تا خودمان به خودمان بزرگ‌ترین ظلم را کرده باشیم...
حالا نوبت کارلوس کی‌روش است که با زبان تندش به میان بیاید و برایمان از کروکودیل‌ها قصه بگوید! آنقدر که او ذهنش درگیر باغ وحش بود، تمرکزش بر روی تیم ملی نبود! هنوز هم باورمان نمی‌شود که چگونه برابر تیم جوانان ژاپن و هاجیمه موریسائو که در توکیو منقتدان تندرویی را دارد اینچنین شکست خورده باشیم! آقای کی‌روش دیگر توهین به شعور مخاطب کافیست، دیگر تا کجا قرار است این بازی دو سر باخت را ادامه دهیم؟! دیگر چه می‌خواستی؟! در روز آزمون بزرگ هم مردود شدی، آیا همچنان می‌خواهی با استفاده از نقطه ضعف مردم ایران و احساساتی کردنشان، مشت‌های گره شده خود را بالا بگیری؟! بُت تو دیگر شکسته است!
در میان اخبار
اگر بخواهیم تمام گناهان این شکست را به پای بازیکنان تیم ملی بنویسیم، همانند خود آنها مبتدی عمل کرده‌ایم! ابتدا باید فهمید که کی‌روش بر چه اساس و منطقی در چنین نبرد سرنوشت‌سازی از چنین ترکیب بدی استفاده کرده است! چرا که او مسئول کامل این ناکامی است، همانگونه که تمام پیروزی‌ها را به نام خود می‌نویسد و و پاداش‌هایش را از آن خود می‌کند، حالا هم باید تمام تلخی‌های این ناکامی را به جان بخرد.
فدراسیون فوتبال چه واکنشی را به این شکست دارد؟ حمایت‌های قاطع، اردوهای بین‌المللی، تعطیلی‌های اجباری لیگ، 8 سال جنگ روانی، 8 سال دستمزد نجومی، آقای تاج چه گُلی بر سر این فوتبال زده‌اید؟! 4 سال دیگر تمدید کردن رویای 43 ساله قهرمانی در آسیا که هنر نبود! به قول محمد مایلی کهن، عباس آقا هم می‌توانست چنین نتایجی را به بار بیاورد، لطفاً از دستاورد خود برای این هواداران مغموم بگویید! ما سراپا گوشیم...
کارلوس کی‌روش اما هنوز هم دست از توهین به شعور مخاطب دست برنمی‌دارد، او بدون آنکه در برابر افکار عمومی قرار بگیرد و ابتدا نسبت به مسئولیت خود پاسخگو باشد، مدعی پایان کار در ایران می‌شود! مربی بزرگ و حرفه‌ای که ادعایش گوش ایران را کر کرده بود باید بداند که احترام و ادب حکم می‌کند ابتدا نسبت به مسئولیت خود پاسخگو باشد، سپس به هرکجا که دلش می‌خواهد سفر کند؛ اما این این خداحافظی او، یک دروغ بزرگ بیش نیست! به مفاد قرارداد کی‌روش با فدراسیون بازگردیم! قرارداد او با حضور در مرحلۀ نیمه‌نهایی جام ملت‌های آسیا به صورت اتوماتیک‌وار تمدید شده است، این بخشی از قرارداد طلایی او با فدراسیون بود، مهدی تاج هم از این ناکامی چندان ناراحت نیست، چرا که او پیش‌تر از کی‌روش خواسته بود تا ایران را به جمع 4 تیم برتر آسیا برساند، اگر غیر از این بود، هرگز در قرارداد با کی‌روش چنین مسئله‌ای لحاظ نمی‌شد و فقط قهرمانی ملاک داده می‌شد، فرار رو به جلو دیگر کارساز نیست، لطفاً در را هم پشت سرتان ببندید و بروید...
