نکته مهمی که در هیاهوی برد شیرین آبیها گم شد، دریافت دو گل از یک تیم 10 نفره بود. شاید اگر این بازی پرگل کمی ادامه داشت باز هم این استقلال بود که دروازهاش را باز شده میدید و سه امتیاز را بر باد رفته. اتفاقی که چندان هم برای آبیها غریبه نیست. همین چند هفته پیش بود که استقلال با یک نمایش خوب در آزادی 2-0 از گسترش پیش افتاد و در ادامه تبریزیها اختلاف را به حداقل رساندند. اما این پایان کار نبود و بعد از اخراج دروازبان گسترش در اواسط نیمه دوم، استقلال نتوانست برتریاش را حفظ کند و گل تساوی را دریافت کرد. اتفاقی که در بازی امروز هم افتاد؛ اما این بار استقلال هوشیارانه گل سوم را قبل از گل تساوی پیکان به ثمر رسانده و حاشیه امنیت برد را ایجاد کرده بود.
شاگردان منصوریان در نیم فصل دوم به خواستههای او نزدیکتر شده و فوتبال بهتری را ارئه میکنند؛ اما اگر سرمربی آبیها این ضعفهای آشکار را نبیند و در باد بردها و سوت و تشویقها بخوابد، بازگشت به روزهایی که به سادگی امتیاز از دست میدادند سخت نیست.