آقای افتخاری، از درب پشتی دربی کجا فرار کردی؟
به گزارش فرتاک ورزشی، وقتی یک مدیر با محرومیت نقل و انتقالات مواجه می شود می تواند استعفا بدهد. وقتی یک مدیر در پروسه نقل و انتقالات پایان فصل دو ماه از رقیبش عقب می افتد می تواند استعفا بدهد. وقتی یک مدیر سنگین ترین باخت تاریخ باشگاهش را تجربه می کند می تواند استعفا بدهد. وقتی که یک مدیر صدای اعتراض میلیونها هوادار را می شنود میتواند استعفا بدهد.
آقای افتخاری ، مدیرعامل محترم باشگاه استقلال، در آسمان ها دنبالت میگردیم. شاید رفته ای به دنبال کاوش برای ستاره چهارمی که قولش را داده بودی؟ ببخشید ستاره سوم!! یا شاید هنوز گرفتار رتق و فتق امورات «مسافر کوچولو» هایت در سرزمین حاصلخیز امارات هستی؟ یک وقت این لیدرها کم و کسر نداشته باشند در خرید سوغاتی ها. آقای مدیر بیا که هواداران سخت منتظرت هستند . بیا و سوغاتی آنها را بده! یک دستخط برایشان کافی است! خوشحالشان می کنی. آخرش یک امضا بینداز و برای امضای بعدی در پست بعدی آماده باش و تجدید قوا کن!
آقای افتخاری، وزیر ورزش ماخوذ به حیاست. با تو تعارف دارد. بیا و مردانگی کن و استعفا بده. چند ماه از شاهکار زمستانی است گذشته است! پنجره را به روی استقلال و هوادارانش بستی و از درب پشتی دربی فرار کردی! کجایی آقای مدیر؟ کجایی آقایی که اسمش افتخار دارد اما از افتخارات تاریخی یکی از محبوب ترین تیمهای آسیا بی خبر است؟ الان پشت کدام درب به دنبال رایزنی برای تمدید پشت میز نشینی ات هستی ؟
آقای افتخاری، رای امثال شما جا زیاد هست. می دانی چرا؟ چون چیزی که در این مملکت زیاد داریم درخت است! درختهایی که از آنها میز می سازند. برای شماها. که ناکامی هایتان را بین این میزها تقسیم کنید.
آقای وزیر دولت امید، تا امروز 48 ساعت تاخیر داشتید در پاسخگویی به این جماعتی که در این دو روز حال خوشی ندارند. انگار عزیز از دست داده اند!
در میان اخبار
آقای وزیر دولت امید، حتما کارهای مهمتری دارید برای سامان دادن به وضعیت ورزش و جوانان. جوان کار خوب می خواهد، مسکن می خواهد، شور میخواهد؛ انگیزه می خواهد . اما جمعیت هنگفتی از این جوانان که این ها را همه با هم ندارند با همین استقلالشان بخور و نمیر می سازند و ساخته اند این همه سال! اما در این سه چهار سال همین نان را هم از سفره شان دریغ کرده اند.
آقای وزیر دولت امید ، این یک بار را استثنائا به عقب برگردید و بزرگی و افتخارات استقلال را مرور کنید و در کنار همه اولویت های وزارت، نگاهی هم بینداز به حال و هوای هوادارانی که چهار سال نزولی تیم مقتدرشان را از شما طلبکارند. از قیمی که هرگز نتوانسته آرامش را به این جبهه مردمی بازگرداند. از پدری که فرزندش به حال خویش رها شده است . فرزندی که امروز هر سایت و روزنامه ای را جستجو می کند نا پدری اش را پیدا نمیکند بلکه یک کلام در جواب نگرانی هایش بگوید: «ببخشید!» و آنها پاسخ بدهند:« ما می بخشیم ، تو هم استقلال را به ما ببخش و برو!»
نویسنده: "مهدی حقیقت"
