وینفرد شفر، مربی پابهسن گذاشته فوتبال آلمان که بعد از حضور در استقلال با رفتار خود سعی میکرد رابطهای مناسب بین خود و اعضای این تیم برقرار کند، در مرحله بعد سراغ هواداران رفت. بدین ترتیب، شفر با شال هواداری استقلال رویت شد و در بازی جام حذفی مقابل نساجی به سمت هواداران رفت تا خود را به آنها نزدیک کند. هواداران استقلال غافلگیر شدند؛ آنها برخلاف پرسپولیس هیچگاه مربیان خود را با شال هواداری ندیده بودند. شفر اما آنجا که با دست شال آبی را میگرفت، نمایش مربیان خارجی پیش از خود با شال را به یاد میانداخت. مربیانی مانند نلو وینگادا، وینکو بگوویچ، تونی اولیویرا و ... البته برانکو ایوانکوویچ، سرمربی حال حاضر پرسپولیس نیز بارها با شال هواداری قرمز رویت شده است. شال آبی بر گردن شفر، بهانهای است برای نوشتن از سرنوشت مربیانی که با شالگردن هواداری در فوتبال ایران حاضر شدند. آنها که روزی سکوها را به هیجان آوردند و بعدها با دلخوری از تیم محبوب جدا شدند. سرنوشت شفر در استقلال چقدر شبیه به آنها میشود؟!
بگوویچ؛ شروع توفانی و ناکامی زودهنگام
وینگو بگوویچ، مرد کروات در لیگ هشتم برای نخستینبار با شالگردن قرمز روی نیمکت پرسپولیس نشست. پیش از آن مربیان فوتبال ایران از شال هواداری استفاده نکرده بودند و او که مربی باتجربهای در ایران بود، دست به چنین کاری زد. سرمربی پیشین فولاد خوزستان شناخت زیادی از تماشاگران پرسپولیس داشت و در همان بازی نخست مقابل پگاه گیلان هم نتیجه شگفتانگیزی برایشان رقم زد. پرسپولیس بگوویچ با نتیجه خیرهکننده 8 بر 2 نماینده رشت را خرد کرد و بگوویچ بارها این شانس را به دست آورد که شال قرمز را رو به هواداران ذوقزده تیمش تکان دهد. بعد از این مسابقه بود که علی پروین در مصاحبهای گفت: «روزهای سخت پرسپولیس هم فرا میرسد.» او تا پیش از حضور بگوویچ در پرسپولیس سالها روی نیمکت این تیم مینشست و «سلطان» بود. پروین حضور هیچکس جز خودش روی نیمکت قرمزها را برنمیتابید. در نهایت بگوویچ حتی با شال هواداری هم نتوانست در این تیم ماندگار شود. او پس از باخت در هفته چهارم دیگر نتوانست به شرایط گذشته بازگردد. در داربی پایتخت نتیجه را به مردان امیر قلعهنویی واگذار کرد و وقتی تیم را ترک میکرد، 10باخت در کارنامهاش دیده میشد. بگوویچ البته بازیکنان بزرگی چون کریم باقری و حمید استیلی را از تیم کنار گذاشته بود و علاوه بر نتایج ضعیف در لیگ برتر، جامحذفی را هم از دست داد. بدین ترتیب، بگوویچ یکی از ضعیفترین مربیان خارجی پرسپولیس لقب گرفت و خیلی زود از این تیم کنار رفت.
وینگادا؛ حضورکوتاهمدت در پرسپولیس
نلو وینگادا، مربی پرتغالی و دوست کارلوس کیروش که سابقه همکاری با این مربی را هم داشت، دومین سرمربی در پرسپولیس بود که از شال قرمز استفاده کرد. او برخلاف کیروش در فوتبال ایران موفق نبود و سرنوشتی مانند بگوویچ داشت. وینگادا در شرایطی با پرسپولیس قرارداد بست که این تیم علاوه بر لیگ برتر و جامحذفی مجوز حضور در لیگ قهرمانان آسیا را هم داشت. با این وجود، او تنها 17بار روی نیمکت پرسپولیس نشست. مرد پرتغالی سال87لیگ برتر را با این تیم شروع کرد، اما پیش از رسیدن به پایان فصل از پرسپولیس جدا شد. وینگادا فرصت قهرمانی پرسپولیس در لیگ برتر را از دست داد، در جامحذفی نیز بعد از باخت به پاس کنار رفت. در لیگ قهرمانان آسیا نیز تیم متزلزلی را به زمین فرستاد. این تیم البته از مرحله گروهی صعود کرد، اما در همین مرحله شکستی سنگین مقابل الغرافه متحمل شد. این تیم در دور بعد مقابل بنیادکار شکست خورد و این پایان کار وینگادا در پرسپولیس بود. او البته در فوتبال ایران ماند و این بار با شال هواداری تیمملی روی نیمکت تیم امید نشست. وینگادا که قرار بود به طلسم 40ساله نرفتن تیم امید به المپیک پایان دهد، در این تیم نتایج ضعیفی کسب کرد. او حتی در بازیهای آسیایی 2014اینچئون هم نتوانست تیم امید را به موفقیت برساند. جالب اینکه این مربی با اصرار خود نفراتی مانند علیرضا جهانبخش و سردار آزمون را که پدیدههای آن روزهای تیم ملی بودند به کرهجنوبی برد، ولی از این بازیکنان هم نتوانست بهره لازم را ببرد. بدین ترتیب، تیم امید ضعیفترین نتیجه خود را در بازیهای آسیایی گرفت و از دور مقدماتی المپیک نیز حذف شد. بعد از این مربی، یحیی گلمحمدی هم در زمان سرمربیگریاش در پرسپولیس از شال قرمز استفاده کرد. جالب اینکه گلمحمدی هم در پرسپولیس موفق نبود، ولی این مربی درباره شال قرمز خود گفته بود: «این شال اول برای گرم نگهداشتن من در سرما و بعد قوتقلبی با رنگ قرمزش برای من است.»
تونی اولیویرا؛ دل هواداران تراکتورسازی را زد
تونی اولیویرا، مربی پرتغالی که با رفتارهای خاص و عجیب در فوتبال ایران شناخته شد، نخستین مربی با شال قرمز در میان طرفداران پرشور تراکتورسازی بود. مردی که در سه مرحله سرمربی سرخهای تبریز بود؛ بار نخست سال91با این تیم قرارداد بست. قرار بود اولیویرا با تراکتورسازی برای نخستینبار قهرمانی لیگ برتر را به هواداران این باشگاه هدیه کند. او اما در سال اول در جایگاه دوم قرار گرفت و در لیگ قهرمانان آسیا نیز از مرحله گروهی حذف شد. اولیویرا با اینکه نتایج قابل قبولی گرفته بود، اما رضایت مسئولان باشگاه را به دست نیاورد و جدا شد. او در کمتر از یک سال دوباره به این تیم برگشت و توانست جامحذفی را به هواداران هدیه کند. در پایان فصل دوباره از این تیم جدا شد و البته بعد از مدت کوتاهی دوباره به تراکتور برگشت. بدین ترتیب، اولیویرا سه فصل همراه تراکتورسازی بود و جالب اینکه مانند فصل اول، در دو فصل دیگر تنها تیم را به نایب قهرمانی رساند تا دل هواداران پرشور را بزند.