تکلیف سرمربی استقلال هنوز دقیقا مشخص نشده است. استقلال بیخود و بیجهت وقت خود را صرف گزینهای به نام فاتح تریم کرد. تریمی که برای یک سال چهار میلیون دلار از استقلال طلب کرده بود. ار همان اول هم مشخص بود که هیچ باشگاهی در ایران توان تامین چنین پولی را ندارد و تازه اگر قرار به دادن چهار میلیون دلار برای یکسال است، مربیان بهتر و کارنامهدارتری نسبت به فاتح تریم را میشود به ایران آورد. همانطور که کیروش با پولی کمتر از این مقدار مربیگری در ایران را پذیرفت.
نماینده باشگاه استقلال که مسئول مذاکره با تریم بوده، در این مدت خوب توانست برای خود شهرتی دست و پا کند. او میگوید قیمت تریم برای یک فصل چهار میلیون دلار است و نمیداند که اگر قرار است تریم این پول را بگیرد پس وظیفه او در مذاکره چه بوده است؟! کدام مربی بیکاری حاضر است برای یک سال قید چهار میلیون دلار را بزند؟! انگار که کار شاقی کردهاند با ۴ میلیون دلار رضایت او را برای حضور در استقلال گرفتهاند. هنر آن بود که تریم را با مبلغی کمتر از این مقدار به تهران آورد. صحبتهایی که راجع به جذب اسپانسر هم میشود تنها حرفهای روی کاغذ است که هیچ ضمانت اجرایی ندارد و اجرایی شدن آن کار یک سال و دو سال نیست.
بازی با نام تریم یک بازی دو سر باخت برای مدیران استقلال بود. آنها در حالی که ار قیمت این مربی آگاه بودند، با به راه انداختن نام تریم توقعات را از خود بالا بردند و از طرفی فرصت مناسب برای جذب یک مربی مناسب اما کم نامو نشانتر را از دست دادند. افتخاری میتوانست با آوردن یک مربی ارزان تر و بدون به راه انداختن جار و جنجال بر سر نام تریم هواداران استقلال را راضی کند اما حالا همه از او تریم میخواهند. تریمی که سالی ۱۶ میلیارد پول میخواهد!
از طرفی دیگر زمزمههای انتخاب مکدرموت به عنوان سرمربی تا نیم فصل شنیده میشود. اگر قرار به سرمربیگری درموت در استقلال است پس چرا منصوریان را کنار گذاشتند؟ غیر از اینست که درموت هزینه ای برای آبیها ندارد و این مهمترین مزیت او نسبت به مربیان خارجی دیگر است؟
استقلال نیاز به یک مربی با دانش، باتجربه و کارآمد با دستمزد معقول دارد. مربیای که بتوان او را چند سال در ایران نگه داشت نه اینکه تمام دار و ندار باشگاه به پای یک سال حضورش در این تیم ریخته شود.