هر سال که میآید و میرود با خودش اتفاقات زیادی همراه دارد. ۲۰۱۷ اما میتواند سالی خاص باشد. سالی که برخی بزرگان فوتبال اروپا احتمالا کارشان تمام میشود و در انتهای سال شاید جزو خاطرهها باشند. در ادامه نگاهی به گزینههای احتمالی خواهیم داشت که شاید سال بعد در صفحه اول فوتبال اروپا نباشند.
آرسن ونگر
بیست سال حکمرانی بر شمال لندن، بدون کسب حتی یک لیگ قهرمانان و فتح تنها سه لیگ برتر، صبر هواداران آرسنال را لبریز کرده است. آرسن ونگر هر سال با وعده بهتر شدن از سال قبل میآید و هر سال یک داستان تکراری شکل میگیرد. مصدومیتهای طولانی مدت و پر تعداد ستارگانش و از دست دادن فصل در مهمترین مقاطع. او برای مالکان آرسنال فردی بزرگ و قابل احترام است. ونگر یک کارخانه چاپ پول در لندن ساخته و مدیران ارشد این تیم از این وضعیت لذت میبرند، اما هواداران دیگر طاقت طعنهها را ندارند. چه آرسنال این فصل قهرمان شود و چه به هیچ چیز نرسد، با احتمالا بالا شاهد فرو ریختن سلطنت طولانی مدت مرد ۶۷ساله فرانسوی خواهیم بود.
وین رونی
احتمالا آخرین نیم فصلش در یونایتد را تجربه میکند و ادامه فوتبالش را در چین و در اوج آرامش ادامه خواهد داد. او این فصل به هیچ وجه بازیکن ثابت مورینیو نبوده و با خریدهای جدید، باید همین جای کمی که دارد را هم به آنها بدهد. بازگشت به اورتون هم یک گزینه است، اما پیشنهاد اغواکننده چینیها شاید او را همین زمستان راهی سرزمین اژدها کند. رونی هر فصل عملکرد بدتری را نسبت به قبل به جای میگذارد و شاید شیاطین سرخ دیگر مایل نباشند بیشترین دستمزد پرداختیشان را به چنین بازیکنی بپردازند.
لوئیز انریکه
بارسلونا فصل گذشته را با دو جام داخلی به پایان برد. اما عدم توفیق در کسب جام اروپایی و همچنین شروع فوقالعاده بد این فصل در لالیگا، میتواند سال وحشتناکی را برای انریکه به ارمغان بیاورد. آنها در لالیگا باید منتظر لغزش رئال مادرید باشند. تیمی که در نبرد رو در رو ثابت کرد بدون بهترین بازیکنانش مثل بیل، کروس و موراتا هم به هیچ تیمی نمیبازد و بعید است این فصل لالیگا را ببازد. در اروپا هم او اگر مثل فصل قبل کار کند، نبردی بسیار دشوار خواهد داشت. اگر او این فصل موفق نشود جامی فتح کند، شاهد حضور مردی دیگر روی نیمکت کاتالانها خواهیم بود.
ناصر الخلیفی
بعد از مدتها فرمانروایی بر فرانسه، امپراتوری پاریسیها متزلزل شده است. نیس خودش را به عنوان یک رقیب جدی مطرح کرده و موناکو هم عملکردی عالی داشته. اونای امهری در این تیم اصلا خوب کار نکرده است. اگر فصل به همین ترتیب ادامه پیدا کند، شاهد فروپاشی امپراتوری بزرگ ناصر الخلیفی در سنژرمن خواهیم بود. صحبتهای زیادی است که نیکولا سارکوزی، رئیس جمهور سابق فرانسه جای این مرد قطری را خواهد گرفت.
پپ گواردیولا
عجیبترین نام این لیست قطعا گواردیولا است. او نه سنش به پایان راه نزدیک است و نه حتی وضعیتش. اما امسال، پس از سالهای متمادی موفقیت، تبدیل به اولین سالی خواهد شد که پپ نمیتواند جام معتبری را برای خود کند. او سه فصل در بایرن مونیخ لیگ را برد و به نیمهنهایی لیگ قهرمانان رسید. وضعیت منسیتی اما به شکلی نیست که او بتواند این موفقیتها را در آن تکرار کند.
مسی و رونالدو
بعد از یک دهه حکمرانی بیچون و چرا بر فوتبال جهان، شاید ۲۰۱۷ همان سالی باشد که برنده توپ طلا از بین لیونل مسی و کریستیانو رونالدو انتخاب نشود. آخرین فردی که پیش از مسی و رونالدو موفق به کسب عنوان بهترین بازیکن سال شد، کاکا برزیلی بود که دیگر اثری از او در فوتبال سطح اول جهان نیست. شاید بازیکنی مثل گریزمن، گرت بیل، نیمار و یا حتی سوارس با درخشش خود در سال آینده، معادلات توپ طلا را بعد از مدتها به هم بزند.