اختصاصی / بازگشت برانکو به سیستم یک هافبک دفاعی مچ درخشان را خواباند

شنبه عصر در شروع رقابتهای جام حذفی پرسپولیس و نفت تهران در ورزشگاه آزادی مقابل هم قرار گرفتند که در نهایت در جدالی جذاب و پر حادثه پرسپولیس موفق شد با گلهای علی علیپور و گادوین منشاء به پیروزی برسد و با روحیه خوب به استقبال دربی ۸۵ برود.

این نتیجه از چند جهت بسیار برای سرخپوشان اهمیت داشت؛این برد باعث شد تا باخت مقابل الهلال فراموش شود و به بازگشت روحیه سرخپوشان کمک زیادی کرد.

برانکو و شفر در دیداری حساس پنجشنبه زور آزمایی میکنند.

برانکو ایوانکوویچ در این بازی ابتدا با سیستم ۴۴۲ زوذنقه یعنی حضور دو هافبک با خصوصیات دفاعی تر و دو هافبک وینگر بازی را شروع کرد؛کمال کامیابی نیا در این سیستم وظایف بیشتری بر عهده داشت و در بعضی مواقع به عنوان هافبک بازیساز نبض مرکز میدان را برعهده میگرفت.

با توجه به اینکه کمال در پست هافبک تهاجمی تخصص بالایی نداشت باعث شد تا پرسپولیس از طراوت همیشگی در خلق موقعیت برخوردار نباشد؛اما با تدبیر برانکو و یک تعویض تاکتیکی بشار رسن به عنوان پلی میکر انجام وظیفه کرد و کمال در پست هافبک دفاعی قرار گرفت و سیستم پرسپولیس به ۴۴۲ لوذی تغییر کرد و همین موضوع باعث شد تا میانه میدان در اختیار پرسپولیس باشد و در نیمه دوم توانستند دو گل به ثمر رساندند.

سیستم ۴۴۲ لوذی به لحاظ قابلیتهای ابزاری که پرسپولیس در اختیار دارد از سیستم ۴۲۲۲ که به چینش آن به صورت ذوذنقه است از قابلیتهای هجومی بهتری برخوردار است؛باید دید برانکو به سیستم گذشته خود که یک هافبک دفاعی داشت برمیگردد