، منصوریان به خوبی در این یک فصل دریافت که نباید به حرف اشخاصی معلوم الحال گوش دهد و ارنج تیمش را با کج سلیقگی به بازی بفرستد. منصوریان در تیم ملی امید و نفت تهران علیرغم نداشتن ستاره، نتایج خوبی کسب کرد و علت مهم آن نتایج، تفکر خاص او بود.
تفکری که هیچگاه در استقلال تکرار نشد و در اکثر بازیها با دستان لرزان و پاهای سست وارد مسابقات حاضر شد و به نحوی باب میل خودش فوتبال بازی نکرد، بلکه تیمش را خارج از زمین تعیین میکردند و او به نوعی کار "کوچ" را انجام میداد.
هواداران استقلال از منصوریان انتظار دارند که او همانند حضورش در تیم ملی امید و نفت تهران، خودش باشد و به حرف کسی گوش ندهد، خواستهای که شاید بیجا نباشد و حرف حق باشد.