تا قبل از حضور کیروش، هر کسی با اقوامش قهر میکرد، با تیم ملی هم قهر میکرد و میگفت فعلاً صلاح نمیدانم بیایم! کیروش اما ساختارشکنی کرد و حتی اگر ما در مقدماتی جام جهانی آخر هم میشدیم، باید بابت هویت و شخصیتی که به تیم ملی داد، از او تشکر میکردیم. او برخلاف بسیاری از مربیان ایرانی (که صدبرابر کیروش ادعای مبارزه با بازیکنسالاری دارند) ناز هیچکس را نکشید و از کسانی استفاده کرد که تشنه موفقیت در تیم ملی بودند و دلشان با این تیم بود. عاشق تیم ملی بودن به «حرف» نیست و کیروش در این 6 سال به همه نشان داد که چه کسانی عاشقند و چه کسانی فقط «حرف عشق» را میزنند.
***
در مقطعی فقط و فقط دخالت مردم و هجوم آنها به اینستاگرام رئیسجمهور باعث شد کیروش در ایران بماند وگرنه نقشه برکناری او را چیده بودند و خوب هم چیده بودند. فدراسیون به نظر نمیرسید که حتی نیتی برای حفظ کارلوس داشته باشد و نماینده دستوری وزارت ورزش را هم به فدراسیون فرستادند تا کار را یواش یواش تمام کنند اما فوتبالدوستان به اینستاگرام رئیسجمهور رفتند و رشتهها را پنبه کردند. حالا هم که دکتر روحانی دوباره رأی آورده، مطالبه ورزشیها و به خصوص فوتبالیها از ایشان حفظ کیروش حتی بعد از جام جهانی 2018 است چرا که مردم به عینه دیدند او برای حیثیت پیراهن تیم ملی حتی از خودمان بیشتر تعصب و انرژی دارد و البته کارش را هم خیلی خوب بلد است.