امیری تنها بازیکن ایران است که در تمام بازیهای مرحله نهایی انتخابی جام جهانی بازی کرده است. یا در ترکیب اصلی بوده و ۹۰ دقیقه بازی کرده یا تعویض شده و یا به عنوان بازیکن تعویضی به میدان آمده است. با این حال، او نتوانسته آمار خیلی خوبی از خود به جای بگذارد. تنها یک پاس گل در بازیهای رسمی و یک گل و یک پاس گل در بازیهای دوستانه، آمار خوبی برای بازیکنی نیست که حدود ۱۵۰۰ دقیقه پیراهن تیم ملی را برتن داشته است. آماری که شاید در بازیهای بعدی به کمتر شدن حضورهای ۹۰ دقیقهای او بیانجامد. همانطور که این روند نسبت به بازیهای مرحله قبلی اتفاق افتاده است. اگر بازیهای مرحله گروهی را به قبل و بعد از بازی دوستانه با گینه تقسیم کنیم، امیری در شش بازی قبل از این بازی دوستانه ۵ بازی در ترکیب اصلی بود، ۴ بازی ۹۰ دقیقه در میدان حضور داشت و در یک بازی هم بالای ۷۰ دقیقه بازی کرد. او در بازی با گینه نیمکت نشین شد و بعد از آن در ۵بازی برگزار شده فقط مقابل کرهجنوبی ۹۰ دقیقه بازی کرد و در هیچ دیداری هم بالای ۷۰ دقیقه به میدان نرفت.
امیری در این بازی آماری متوسط داشت. ۱۵ پاس که ۸ پاس آن غلط بوده و درصد پاس صحیح او را به کمتر از پنجاه درصد میرساند. صفر شوت و پاس کلیدی و عملکرد ضعیف فقط با یک حرکت موثر در فاز دفاعی. بازیکنی که این روزها یکی از بهترینهای تیم برانکوست و بازیکن بیجانشینی در پرسپولیس به حساب میآید، در تیم ملی چندان هم بدون جانشین نیست. فاصله ۱۱ تیم ملی تا ۱۹ پرسپولیس این روزها بسیار زیاد است