نخستین دلیلی که باعث موفقیت او شد ، پرهیز از ظهرت طلبی و دوربین دزدی بود که بین مدیران دیگر به شدت شایع بود و هست. در تمام مدتی که طاهری در پرسپولیس حضور داشته ، به اندازه حسن زمانی ، عضو هیات مدیره تیم رقیب«عشق مصاحبه» جلوه نکرده است. او گاه تا مدت ها سکوت می کند و غیر از به ضرورت سخن نمی گوید.
دومین دلیلی که باعث محبوبیت او شده ، سخن گفتنش به نفع مصالح تیمی است. برخلاف بسیاری از مدیران و اعضای غیر ورزشی هیات مدیره ها ، او تا امروز مصاحبه ای نکرده که به ضرر تیم تمام شده باشد ، گل به خودی رسانه ای نزده و از همه مهمتر اینکه به گونه ای سخن نگفته که بشود از فحوای کلامش برای تخریب تیم استفاده کرد.
موفقیت طاهری در پرسپولیس ، دلایل دیگری هم دارد که بیان آن ، به این مطلب کمکی نمی کند. آنچه در این مطلب قرار است به آن پرداخته شود ، نه موفقیت های او که تنها و بزرگترین اشتباه دوران مدیریتی اوست.
علی اکبر طاهری ، در آنچه باید «طارمی گیت» نامیدش ، مرتکب تنها اشتباه و بزرگترین اشتباه دروان مدیریتش شد. او که تازه به پرسپولیس آمده بود و زیر فشار انتظارات عمومی قرار داشت تا کار بزرگی انجام دهد و به اصطلاح بمبی بترکاند ، ناگهان با جدایی دو بازیکنش مواجه گردید.
جدایی طارمی و رضاییان و رفتنشان با یک تیم با آن همه جنجال های حقوقی و بار رسانه ای ، طاهری را در موقعیتی مافوق توانش قرار داد.فشار انتظارات از او بسیار بالا بود.همه می خواستند طارمی ورضاییان برگردند و این اتفاق رخ داد. بازگرداندن این دو شاه مهره جدا شده، پایه مدیریت طاهری را سفت کرد ، جای او را در افکار عمومی و رسانه ها به عنوان یک مدیر مسلط تثبیت نمود و خیال هواداران را از بابت حضور یک مدیر کاربلد در این تیم راحت کرد.
از روزی که این دو برگشتند ، طاهری در قامت یک مدیر موفق در این تیم خود را به نمایش گذاشت. میراث این موفقیت این بود که با وجود بازنشستگی ، دوبار بر علیه صادر نشدن حکم مدیریتش بر وزارت ورزش شورید و هر دوبار هم موفق شد جایگاهش را حفظ کند.
روی سخن ما با مدیری است که امروز ، بابت تنها تصمیم اشتباه دوران مدیریتش ، سخت تحت فشار افکار عمومی است. سکوت طاهری و تلاش برای دایورت کردن تمام اشتباهات باشگاه روی وکیل طارمی را نمی پسندیم. این را نمی پسندیم که باشگاه می کوشد تا جای پذیرش مسوولیت این اشتباه و عذرخواهی از هواداران ، از زیر بار پذیرش اشتباه فرار کند.
طاهری که حالا زیرفشار بستن پرونده ژوزه مانوئل قرار دارد و البته تقدیر هواداران پرسپولیس را هم بابت همین قضیه جلب کرده ، حالا آزمونی مهمتر را پیش روی خود می بیند. آزمون نشان دادن ظرفیت بالای مدیریت خود در پذیرش اشتباه. طاهری و تیمش ، چه در پذیرفتن ادعای وکیل طارمی در نداشتن منعی برای عقد قرارداد با طارمی ، چه در دستکاری تاریخ امضای قرارداد جدید و چه در هر نوع کوتاهی دیگری که در این بین رخ داده .
به علی اکبر طاهری که تنها همین یک اشتباه را مرتکب شده بود، پیشنهاد می کنیم نجات را در صدق بداند و با مردم روراست رفتار کند. آنچه در پرسپولیس رخ داد اشتباه این تیم مدیریتی بود. مدیر باید پذیرای اشتباه خود و کارمندانش باشد و بکوشد تا دامنه خطا و تلفات را کاهش دهد. کمی پذیرش اشتباه و از همه مهمتر ، تلاش برای به فرجام رساندن این پرونده در مهلت مقرر می تواند مشکل را برطرف کند. پرسپولیس تنها یک راه درپیش دارد و آن پرداخت جریمه و پذیرش محرومیت طارمی برای چهارماه آینده است.
نه رای فیفا شکسته می شود و نه اتفاق دیگری به سود پرسپولیسی رخ خواهد داد که یک سال و نیم برای جلوگیری از آمدن چنین روزی ، وقت داشت و کاری نکرد.