اصرار به اشتباه! در حق روزبه چشمی ظلم می شود

چشمی یک هافبک دفاعی بسیار خوب است اما مدافع وسط کاملی نیست. او در پست اصلی خود یکی از بهترین‌های ایران است اما اصرار به استفاده از او در پست دفاع وسط باعث شده تا کم‌کم عملکرد او در هافبک دفاعی به فراموشی سپرده شود. روزبه بازیکن پرخطایی است، به عنوان یک مدافع راحت دریبل می‌خورد که این یک نکته منفی برای اوست. بازی‌های استقلال در این فصل بهترین گواه برای این ادعاست. چشمی حتی از حسینی زوجش در خط دفاعی استقلال راحت‌تر جا می‌ماند. این موضوع در میانه میدان که بازیکنان دیگری او را پوشش می.دهند چندان به چشم نمی‌آید اما در خط دفاعی هر بار جا ماندنش می‌تواند منجر به خطری روی دروازه شود.

ویژگی‌های مثبت بازی چشمی را مرور کنید: او جنگندگی بالایی دارد، خوب درگیر می‌شود، بازی‌سازی‌اش قابل قبول است، سرزن خوبی است و خوب می‌تواند در جلوی دفاع بایستد. این ویژگی‌ها مناسب بازی در پست هافبک دفاعی است. در پست دفاع اما او بیش از حد ساده‌گیر است، فضاهای پشت سرش را خوب نمی‌بیند و راحت دریبل می‌خورد و به همین خاطر مجبور به انجام خطاهای زیادی می‌شود.

با این تفاسیر بازی کردن در پست دفاع ظلمی آشکار به اوست. اویی که می‌تواند در پست هافبک دفاعی بهتر از علی کریمی و عبداله‌زاده بازی کند و راحت می‌تواند تبدیل به یکی از بازیکنان اصلی تیم ملی شود.