ابتدا رسانههای محدودی عملکرد نوری را دنبال میکردند اما حالا با استمرار عملکرد موفق او در باشگاه مهم آلمانی، بیشتر مردم ایران کم و بیش با این هموطن غربتنشین آشنا شدهاند. نوری اخیرا برای تماشای بازی تیمهای ملی ایران و ازبکستان و شرکت در جشن صعود تیم ملی کشورمان به تهران سفر کرد و در برنامه نود هم حاضر شد. با این وجود به نظر میرسد مناسبات فوتبال کشورمان با الکس از این هم بیشتر خواهد شد. در حال حاضر مباحثی در مورد حضور برمن در تهران برای برگزاری بازی دوستانه با پرسپولیس مطرح است.
نکته مهم در مورد نوری 37ساله اما این است که از او میتوان به عنوان یک سرمایه مهم در فضای مربیگری فوتبال کشورمان یاد کرد. او که از سال2011 مربیگری را در آلمان شروع کرده، فعلا حضور موفقی در بوندسلیگا دارد. از سوی دیگر با وجود عملکرد درخشان و تاریخی کارلوس کیروش در ایران، گریزی از این واقعیت نیست که دوران این مربی هم بالاخره روزی به پایان خواهد رسید و آنگاه یافتن جانشین او به دشوارترین ماموریت ممکن برای فدراسیون فوتبال ایران تبدیل خواهد شد چراکه سطح توقع مردم بالا رفته و آنها دیگر مربیان ناکارآمد داخلی یا مربیان فاقد کارنامه خارجی را قبول نخواهند کرد. اگر تا آن زمان نوری به عملکرد مطلوبش ادامه داده باشد، بدون شک او گزینه جانشینی کارلوس خواهد بود.
مزیت الکس نوری میتواند این باشد که او در عین حال که خارجی است، ایرانی هم محسوب میشود؛ یعنی اصالت ایرانیاش در کنار شیوه تربیت و مهارتآموزی حرفهایاش در خارج از کشور، میتواند ترکیب ایدهآلی بسازد. افشین قطبی با وجود آنکه سطحی به مراتب پایینتر از این داشت و هرگز از رده آنالیزور ویدیویی و دستیار چندمی در فوتبال جهان بالاتر نرفته بود، به اتکای همین ترکیب به نیمکت پرسپولیس و تیم ملی رسید. البته همه اینها منوط به آن است که نوری در گذر زمان ارزشهای فنیاش را نشان بدهد و ثابت کند که یک «جرقه» نبوده. البته امیدواریم دوران موفقیتآمیز حضور کیروش در ایران همچنان برای سالها ادامه داشته باشد. همه این حرفها مربوط به بعد و بعدهاست.