حسین پنبهکار؛ نساجی از 18 دیداری که در لیگ برتر صورت داده است؛ 3 پیروزی، 6 باخت و 9 تساوی به ارمغان آورده. آنها از 54 امتیاز ممکن از 18 بازی، تنها 18 امتیاز کسب کردند؛ یعنی کسب یک امتیاز از هر بازی. زدن 16 گل و 21 گل خورده تفاضل گل 6- را برای آنها به وجود آورده و یک باخت در هفتههای پیش رو، آنها را به پائین جدول خواهد کشاند. باتوجه به گلهای کم خورده نساجی و ناتوانی آنها در خط حمله، جلالی که از ترکیب 4-2-3-1 استفاده میکند، پیشنهاد میدهیم از ترکیب 4-4-2 لوزی استفاده کند. به بررسی خطوط نساجی دقت کنید.
بررسی خط دروازه؛ رضایی بهتر از لک
محمدامین رضایی دروازهبان جوان و سهمیه زیر 23 سال تیم نساجی که اصالتی آملی دارد و به نحوی بومی میباشد، در دیدارهای محدودی که برای نساجی در این فصل به میدان رفته عملکرد خوبی داشته اما حامد لک، علاوه بر آنکه مورد حمایت هواداران نیست بلکه گرفتن کارت زردهای متوالی و برخی شائبهها، مورد تنفر هواداران شهر خسته شده است. چه از لحاظ فنی و چه هوادارای، رضایی بهتر از لک میتواند در چارچوب نساجی جواب دهد.
چهار خط دفاعی باید بدون تغییر بماند
لاشا توتادزه و جرجی گولیسیانی دو مدافع گرجستانی نساجی هستند که قابل اعتماد و کم اشتباه هستند. البته نساجی روی نیمکت حامد شیری باتجربه را نیز دارد که در مواقع حساس میتواند کمک حال تیم باشد. در خط چپ دفاع حمیدرضا دیوسالار بهترین گزینه است و گزینه بهترین قرمزها روی نیمکت خود ندارند. در جناح راست اما فرشاد فرجی و مجتبی ممشلی حضور دارند. دو بازیکنی که در یک سطح هستند و جلالی به طور چرخشی از آنها استفاده میکند. به هر حال ثبات در این ناحیه از خطوط نساجی، میتواند رمز موفقیت آنها شود.
لوزی به جای خطی؛ مسئله همین است
نساجی در خط هافبک باید به صورت لوزی به آرایش در آورده شود نه خطی. محمد آبشک جلوی مدافعان، احمد عبدالله زاده در سمت چپ، سجاد آشوری در جناح راست و علی اصغر عاشوری پشت مهاجمان میتواند به رمز موفقیت نساجی تبدیل شود. قرمزهای شمال کشور در بازیهای گذشته گرچه 4-2-3-1 بازی میکردند اما عمدتا توپی را به سمت دروازه حریفان نمیتوانستند روانه کنند و اکثر روی از روی نقطه پنالتی (بازی با پارس جنوبی) یا اشتباه مدافعان (بازی با تراکتورسازی) به گل میرسیدند. اگر آنها به صورت لوزی در آیند، قطعا هم در فاز هجومی و هم در فاز تدافعی میتوانند بهتر ظاهر شوند.
دو مهاجم؛ یکی سرعتی، یکی قدرتی
آنچه نساجی را در این هفتهها اذیت میکند، غیبت محمد عباسزاده است. مهاجم وفاداری که به دلیل مصدومیت هفتههاست دور از میادین است و بازگشتش، میتواند نوید روزهای خوش نساجی را بدهد. به هر حال آن زمانی که عباسزاده نیز در ترکیب نساجی حضور داشت، موقعیت گل آنچنانی نسیب این تیم نمیشد و به نحوی وی در خط حمله تنها بود. اگر نگاهی به لیست نساجی بکنیم به غیر از عباسزاده مهاجم قدرتی دیگری در فهرست این تیم یافت نمیشود. به هر حال وجود رحمان جعفری و محمدمهدی نظری میتواند در نوک پیکان نساجی جواب دهد. جعفری در دو بازی گذشته نساجی یک گل زده، نظری نیز در همین مقیاس بازی یک پنالتی برای تیمش کسب کرده است.
به هر حال امید شهر خسته برای ماندگاری در لیگ برتر کار دشواری ندارد. آنها فقط باید سطح بازی تیمشان را تغییر دهند و گرچه در خط حمله از کمی نیرو برخوردار هستند، اما در پستهای دیگر غنی میباشند و با کمی سبک بازی بهتر میتوانند لیگ یک را به خاطرههایشان بسپارند و حالا حالاها در لیگ برتر قدرتنمایی کنند.