محرومیت استقلال از نقل و انتقالات زمستانی، زمانی اعلام شد که آنها روی سه بازیکن جدید برای ادامه فصل حساب کرده بودند. جپاروف و آندو، که به تازگی با این تیم قرارداد بستهاند و روزبه چشمی که قرار بود دوباره به لیست آنها اضافه شود. محمدحسین کنعانیزادگان هم در نیم فصل دوم، شانس بازگشت به لیست اصلی تیم و بازی کردن دوباره برای استقلال را داشت.
آندو و جپاروف، احتمالا به زودی قراردادشان را فسخ میکنند و به تیم دیگری میروند. در این شرایط، اوضاع برای روزبه چشمی متفاوت با بقیه است. او به تازگی قراردادش را تمدید کرده و بعد از یک سال خانه نشینی، تازه میخواست به میادین برگردد. سرنوشت روزبه، حالا تحت تاثیر حکم جدید قرار گرفته و به تصمیم مدیران استقلال گره خورده است.
حالت اول، ماندن او در استقلال است. او تا آخر فصل، نمیتواند بازی کند و نیم فصل خانه نشینی بعد از یک سال مصدومیت، شاید فرصت بازگشت به روزهای اوج را برای همیشه از او بگیرد. تصمیمی که نه به نفع استقلالی است که حقوق چشمی را میدهد، نه به نفع بازیکنی که تا کاپیتانی تیم امید جلو رفته بود و نیم فصل دوم امسال، نقش مهمی در سرنوشت و آیندهاش دارد.
حالت دوم، فسخ قرارداد چشمی و استقلال است. استقلال با دریافت مبلغی، رضایتنامه چشمی را به تیم دیگری میدهد تا او بتواند مسیر جدیدی را برود. با توجه به سبک بازی چشمی و نیاز باشگاههای بزرگ ایران به یک هافبک تخریبی، بعید است پیدا کردن تیمی که رقم رضایتنامه چشمی را بدهد سخت باشد.
حالت سوم، شاید بیشتر از هر شرایطی منافع دو طرف را حفظ کند. چشمی نیم فصل قرضی به تیم دیگری برود که فوتبالش احیا شود و بعد از آن، دوباره پیراهن استقلال را بپوشد. هافبک جوان استقلال، نباید تاوان بی کفایتی مدیران باشگاه را بدهد و وظیفه اخلاقی استقلالیها، پیدا کردن راهی است که هم او مسیر فوتبالش را ادامه دهد هم منافع باشگاه حفظ شود. حتی اگر هیچکدام از آنها، دوست نداشته باشند نیم فصل دوم ستاره جوانشان را با پیراهن تیم دیگری ببینند.