20 سال بعد از بازی تاریخی ایران-استرالیا و در آستانه جامجهانی روسیه، این دو تیم بار دیگر روبهروی هم قرار گرفتهاند؛ این بار اما کمی بیرون از زمین فوتبال. چند وقت قبل زمزمههایی درباره تلاش دو فدراسیون برای انجام بازی دوستانه با یکدیگر شنیده شد، اما در حالیکه هنوز این تلاشها جواب نداده، دو کشور بر سر یک استعداد آیندهدار با هم رقابت میکنند.
دنیل ارزانی بازیکن 19 ساله تیم ملبورن سیتی که در ایران متولد شده اما از سه چهار سالگی در استرالیا بزرگ شده و در تمام تیمهای پایه این کشور بازی کرده، سوژه این رویارویی است. دنیل ارزانی تا اینجای لیگ استرالیا که به هفته بیستم رسیده، فقط 6 بازی به عنوان بازیکن ثابت به زمین رفته است و در مجموع 9 بار برای ملبورن سیتی بازی کرده ولی آنقدر در این دو ماه اخیر خوب بوده که به عنوان بهترین بازیکن ماه ژانویه انتخاب شد و توجه همه را متوجه خودش کرد.
حالا در این میان چشم کیروش هم او را گرفته و شنیده میشود قصد دارد همانند بازیکنانی مثل دژاگه و قوچاننژاد او را هم به تیم ملی ایران بیاورد. از این طرف استرالیاییها هم خطر را احساس کردهاند و بحثهایی مطرح شده که فدراسیون فوتبال باید به برت ون مارویک، سرمربی هلندی تیم ملی فشار بیاورد که هر چه زودتر این بازیکن را برای بازیهای دوستانه آینده دعوت کند تا دیگر نتواند برای تیم ملی ایران بازی کند. استرالیا در اواخر ماه مارس دو بازی دوستانه با تیمهای نروژ و کلمبیا دارد که اگر ارزانی در یکی از این بازیها به میدان برود، طبق قوانین فیفا دیگر نمیتواند برای تیم ملی دیگری از جمله ایران بازی کند.
چند وقت قبل مارک بوسنیچ، دروازهبان سابق تیم ملی استرالیا که 20 سال قبل مقابل ایران هم بازی کرد، به عنوان کارشناس شبکه تلویزیونی فاکس به فدراسیون فوتبال استرالیا هشدار داد که حتما این کار را انجام دهد. اخیرا هم جان دیدولیکا، رئیس اتحادیه بازیکنان فوتبال استرالیا و گراهام آرنولد، سرمربی تیم اف سی سیدنی و جدیترین گزینه سرمربیگری تیم ملی استرالیا بعد از جام جهانی روسیه، چنین پیشنهادی را مطرح کردهاند. دیدولیکا گفته که ارزانی بعد از مارک ویدوکا بهترین استعدادی است که در داخل استرالیا تولید شده و رشد کرده است.
او اگرچه هنوز نیاز به زمان بیشتری برای پختهتر شدن دارد، اما توانسته دل هواداران را ببرد. بعد از بازی شنبه شب، بسیاری از تماشاچیان در سکوهای نزدیک به زمین منتظر عکس و امضا گرفتن از او بودند. او فارسی را نسبتا خوب حرف میزند، بسیار خوشرو و خونگرم است و از لهجهاش پیداست که مثل خیلی از ایرانیهای دیگر نسبت به سرزمین پدریاش بیتفاوت نبوده است:« من در ایران به دنیا آمدهام، اما در استرالیا بزرگ شدهام و فوتبالم در اینجا رشد کرده است. خیلی سخت است که بخواهم در این شرایط تصمیم بگیرم.» ارزانی در حالی این اظهار نظر را کرد که به گفته خودش هیچ تماسی از دو طرف ماجرا با او گرفته نشده است:«تا این لحظه کسی با من تماسی نگرفته، نه از ایران نه از استرالیا. فعلا چیزی معلوم نیست و باید ببینیم درآینده چه اتفاقی میافتد.»