دهن کجی مهدی تاج به قانون جمهوری اسلامی!
شاید بتوان گفت سیاه‌ترین روزهای فوتبال ایران، همین روزهاست. روزهایی که با بهترین امکانات و بیشترین بودجه‌های مالی حتی نتیجه هم نمی‌گیرد. حذف از جام ملت‌های آسیا به بدترین شکل و قبل‌تر از آن مدیریت نشدن صحیح کارلوس کی‌روش. حاشیه‌های کی‌روش ضربات جبران ناپذیری به تیم ملی زد و چه بسا بخش زیادی از تمرکز و البته حمایت‌های هواداران با همین حاشیه‌ها از بین رفت. حاشیه‌هایی که وظیفه کنترل کردن آن با فدراسیون فوتبال بود، اما فدراسیونی که وقتی زورش به کی‌روش نمی‌رسید، نفت روی آتش خشم او می‌ریخت تا سرمربی تیم ملی حتی در حین مسابقات هم دست از حاشیه نکشد. فدراسیون خودش در خط و نشان کشیدن‌ها با کی‌روش همراه شد و نتیجه آن شکست تلخ و حذف مقابل ژاپن بود.
حالا کارلوس کی‌روش رفته است و شاید اگر ریشه‌ای بخواهیم به این موضوع نگاه کنیم، باید منتظر رفتن مدیران فدراسیون فوتبال هم باشیم. مدیرانی که اگر شجاعت داشته باشند خودشان باید استعفا کرده و از این فوتبال بروند، اما جالب است که سنگ پای قزوین هم مقابل‌شان کم می‌آورد. تاج به هر قیمتی بود با وجود بازنشستگی در فدراسیون ماند و محمدرضا ساکت که از دبیرکلی برکنار شد را هنوز حفظ کرده است. دبیرکلی که انگار هنوز در سایه دبیرکل است و ابراهیم شکوری نیز چاره‌ای جز اجرای دستورات او ندارد. ساکت که با وجود برکناری از دبیرکلی هنوز شبهه مدرک لیسانس خود را حل نکرده است، پس از حضوری ناموفق کنار تیم ملی در جام ملت‌ها به عنوان مشاور (که اگر موفق بود تیم ملی بدون حاشیه پیش می‌رفت و نتیجه می‌گرفت) و دریافت پاداش‌های دلاری و یورویی، همچنان برای ماندن در فوتبال اصرار دارد. البته که بدون اراده مهدی تاج به عنوان رئیس فدراسیون این کار صورت نمی‌گیرد!
در میان اخبار
ساکت دو روز پس از بازگشت از امارات، پنجشنبه راهی مرکز ملی فوتبال شده است و ضمن بازدید از بخش‌های مختلف این مرکز، دستوراتی برای پیگیری امور به اطرافیان خود داده است. حتی به دنبال دفتری در مرکز ملی فوتبال است تا در این محل مستقر شود که حتی اگر مشاور بودن او قانونی باشد، چرا به عنوان مشاور باید صاحب دفتر شود؟ بر اساس چه قانونی دستور پیگیری امور را در آکادمی ملی فوتبال داده؟ آیا این اتفاق به نوعی دهان کجی مهدی تاج و محمدرضا ساکت به قوانینی نیست که در مجلس تصویب شده، دولت آن را اجرایی کرده و بالاترین مقامات تصمیم‌گیرنده در کشور بر اجرای کامل آن اصرار داشته‌اند؟
آیا نهادهای نظارتی به خوبی این اتفاقات را رصد می‌کنند تا امورات در فدراسیون فوتبال قانونی صورت بگیرد؟ فدراسیونی که انتظار می‌رود اگر مدیرانش شجاعت استعفا دادن ندارند، حداقل به مردم، مجلس و دولت و وزارت دهان کجی نکنند. فوتبالی که به جامعه امید می‌دهد، اما این تصمیمات در فدراسیون فوتبال نه تنها جامعه را امیدوار نمی‌کند، بلکه حتی امید را از بدنه فدراسیون هم می‌گیرد تا کارمندان مرکز ملی فوتبال روز پنجشنبه با حضور ساکت ناامیدانه و زودتر از همیشه محل کار خود را ترک کنند!
