عملکرد چشم همانند عملکرد درون یک دوربین است. در مقابل چشم پرتوهای نوری از طریق قرنیه و مردمک دریافت میشود. مردمک در وسط عنبیه یا بخش رنگدانهای چشم قرار دارد و میزان نور ورودی به چشم را تعیین میکند. سپس عدسیهای واقع شده در آن نور ورودی را از یک مایع شفاف به نام زجاجیه عبور داده و بر روی شبکیه متمرکز میکنند. زجاجیه در بخش جلویی چشم یا حفره قدامی قرار دارد. شبکیه یک لایه نازک از بافت است که پوشش داخلی پشت چشم را تشکیل میدهد.
شبکیه همانند فیلمی در دوربین عمل کرده و نور را به تصویر تبدیل میکند. بدین صورت که پرتوهای نوریی را به تکانههایی تبدیل میکند که در امتداد عصب بینایی به سمت مغز حرکت میکنند. مغز تصاویر ارسالی از هر دو چشم را ادغام کرده و آنها را به عنوان یک تصویر منفرد و سه بعدی تفسیر میکند. این فرآیند به ما امکان میدهد تا عمق و فاصله را درک کنیم. چنانچه هر یک از قسمتهای چشم آسیب ببیند، تغییراتی در بینایی ایجاد خواهد شد.
بیشتر بخوانید:
در میان اخبار
طرز خوابیدن زن باردار در سه ماهه دوم و سوم بارداری به چه صورت است؟