فروش پرسپولیس و استقلال باز هم بر سر زبانها افتاده است، این دومین بار است که در یکدهه اخیر چنین مبحث بزرگی به راه افتاده تا سرمایهداران اهلی برای خریدسرخآبیها به تکاپو بیافتند و از همین حالا کت و شلوار خود را برای حضور در برابر دوربینهای رسانهها سفارش بدهند! چرا که برای عدهای از این خریدارها مشخصا حضور در فوتبال صرفا معنی و مفهومی غیرورزشی دارد و اغلبا خواهان مطرح شدن نام خود هستند!
از تمام اینها بگذریم، رقم پایهای که سازمان خصوصی سازی ساعاتی پیش برای فروش پرسپولیس و استقلال رسما اعلام کرد، نکته جالب ماجراست! چرا که آنها برای ابتدای کار و مرحله اول رقم نجومی 500میلیارد تومان را در نظر گرفتهاند که احتمالا این رقم با داغ شدن بازار، به 1000میلیارد تومان هم خواهد رسید...
اینکه چرا به یکباره وزارت ورزش و سازمان خصوصیسازی تصمیم گرفته است دو باشگاه منتسب به خود را بفروشد جای بحث دارد و صحبت در ارتباط با آن خارج از حوصله این مطلب است، اما آیا فروش آنها میتواند تصمیمی درست باشد؟! آیا این اتفاق به سود فواتبال و البته سرخآبیهاست؟!
در مصاحبۀ با خداد عزیزی که در آن مقطع عضو تیم فنی باشگاه مشکی پوشان بود، این اسطوره بازنشسته با جملاتی متأثر کننده اذعان داشت: کاش مشکی پوشان را در اختیار دولتیها قرار دهند! اصلا ما زیرمجموعه شهرداری شویم! اینگونه حداقل میدانیم که پشتمان حداقل به یک اسم گرم است، فردا روزی باشگاه را به آتش نمیکشند، اگر قرار بر این شد که روزی با اتوبوس به شهری دیگر برویم، بلیت ما را تهیه کنند! مالک خصوصی درآمدی نصیبش نمیشود و به دنبال این ماجرا هیچ انگیزهای هم برای ادامه نخواهد داشت و همه چیز را رها میکند! موفقیت با باشگاههای دولتی است!
صحبتهای خداد عزیزی را میتوان با توجه به شرایط حاکم بر فوتبال ایران منطقی برآورد کرد! اما مشکل اینجاست که دولتیها هم پس از صرف هزینههای گزاف دیگر از مشکلات بیپایان سرخآبیها خسته شدهاند و میخواهند این مسئولیت را با فروش امتیاز آن به یک شخص حقیقی، واگذار نمایند!
خصوصی شدن باشگاههای ایرانی طبق اتفاقاتی که در گذشته رقم خورده است، قطعا به ضرر هر باشگاهی خواهد بود! مگر در شرایط خاص، همچون تراکتورسازی و زنوزی، اما آیا پرسپولیس و استقلال جزء این استثنا خواهند بود؟! آیندهشان آیا تضمین خواهد بود؟!