فلسفه قرار دادن نقل و انتقالات نیم فصل، آن میباشد تا تیمها بتوانند نقطه ضعف تیم خود را ترمیم کنند و بازیکنانی جذب کنند تا آنها را برای نیم فصل دوم کمک کنند. این فلسفه در رفسنجان کاملا برعکس انجام شده است و سامره بهترین بازیکنانش را فروخت و بازیکنان دیپورتی سایر تیمها را جذب کرد.
علی سامره در نقل و انتقالات نیم فصل سه تن از بازیکنان اساسی خود در فاز هجومی را به تیمهای رقیب خود فروخت. حمید غلامی به آلومینیوم اراک رفت؛ آرمان رمضانی به سایپا ملحق شد و امیرحسین موسی زاده نیز با کوک کردن ساز جدایی، به نفت مسجدسلیمان اضافه شد تا دست سامره در فاز هجومی خالی بماند.
سامره برای رفع عملکرد ضعیفش در نیم فصل، به سراغ محمود تیغ نورد رفت. بازیکنی که به عنوان کاپیتان بادران، این تیم را تا مرحله یک چهارم نهایی جام حذفی بالا آورد و در لیگ نیز، آنها را در رده دوم جدول تحویل مجموعه این تیم داد و او میتواند در میانه زمین برای مس آقایی کند. در مرحله دوم، سامره قصد جذب سهیل هزارجریبی را دارد. هزارجریبی از سن و سال بالایی برخوردار است و یقینا نمیتواند خرید تاثیرگذاری برای سامره باشد.
یقینا جذب بازیکنان بیکیفیت برای سامره در ادامه فصل مشکلساز خواهد شد. اینکه بازیکنان مسن نیز باید جا به جا شوند کار پسندیدهای است اما نه برای تیمی که میلیاردی خرج میکند و برای دستیابی به مخارج مصرف شده، حداقل رتبه بالای جدولی میخواهد نه دست و پنجه نرم کردن با استرس سقوط به لیگ دو!