فوتبال مالکانه این نیست آقای منصوریان

استقلال در برابر تیمی که از ابتدا به قصد گرفتن یک تساوی بدون گل پا به زمین گذاشته بود، به تساوی رسید تا همچنان در عطش زدن گل بسوزد.

شاگردان منصوریان اگرچه مالکیت جریان بازی را در اختیار داشتند اما تا دقیقه ۷۰ تقریبا هیچ فرصت خطرناکی روی دروازه حریف ایجاد نکردند. اکثر پاس‌های بازیکنان استقلال در زمین خودی یا در میانه میدان و قبل از رسیدن به سد دفاعی حریف بود و از این نقطه به بعد خلاقیت آنچنانی برای باز کردن این دفاع وجود نداشت. همین شد که پس از رسیدن توپ به یک سوم دفاعی حریف، اغلب پاس‌های بلند به قصد سرزنی مهاجمان ارسال شد و خبری از دور زدن دفاع یا نفوذ به عمق آن نبود.

در شرایطی که حریف استقلال تقریبا هیچ طرح و برنامه ای برای گلزنی نداشت و آن را به بخت و اقبال واگذار کرده بود، استقلال بیشتر زمان بازی را به دادن پاس‌های خنثی گذراند. در فوتبال مالکانه مدرن جابجایی بازیکنان، حرکات ترکیبی در یک سوم دفاعی حریف و قرار گرفتن آنها در فضاهای خالی و جنب و جوش زیاد در زمین به قصد به اشتباه انداختن مدافعان حریف از ملزومات است.

هر چند بازی امروز استقلال نسبت به بازی‌های فصل قبل و بازی هفته پیش از نظر مالکیت توپ ارتقا یافته بود اما استقلال دقیقا مطابق میل استقلال خوزستان بازی کرد. این را می‌توانید از ویسی بپرسید! به هر حال همین میزان ارتقا و پیشرفت هم می‌تواند هواداران استقلال را راضی و امیدوار نگه دارد.