فوتبال خوزستان و شادگان از دیروز تا امروز با امین یزدانی
فوتبال خوزستان نیازی به تعریف و شناسایی ندارد، چرا که وجود جوانانی سرشار از استعداد و تکنیک ناب، آنها را متمایز از دیگر استانهای کشور در ورزش فوتبال نموده است.
فوتبال در خوزستان مختص به یک شهر نیست و می توان به جرات گفت که هم چون خون در رگ های تمامی جوانان این استان در جریان است، از آبادان گرفته تا دزفول و اهواز ، اندیمشک ، مسجدسلیمان ، شادگان و خیلی جاهای دیگر و برای همین هم می توان گفت: استان خوزستان را باید متفاوت از دیگر استانهای کشور در امر فوتبال دانست.
در این استان بزرگان بسیاری در عرصه های باشگاهی و ملی وجود داشته اند که سردمدار آنها کسی نیست به غیر از پرویزدهداری، بازیکن، مربی و از همه مهم تر استاد اخلاق که بدون شک فوتبال کشور مدیون او می باشد.
در این مطلب قصد داریم به سراغ یکی از مربیان زحمتکش این استان برویم، کسی که حرفه معلمی را برای خود انتخاب کرده و سالها در مدارس شهر شادگان به جوانان خدمت نموده است و در حال حاضر نیز دستی بر آتش دارد و در حوزه فوتبال و در رسانه ها به خصوص فوتبال خارجی مطالب می نویسد و در شبکه های اجتماعی این تحلیل ها را بدون چشمداشت در اختیار علاقه مندان می گذارد.
این گفت و گو تقدیم به تمامی دوستداران و شاگردان آقای امین یزدانی به پاس سالها تلاش در امر پرورش جوانان این مملکت در عرصه فرهنگ و ورزش می گردد و امید است توانسته باشیم حداقل ها را در مورد این معلم و مربی فوتبال بجا آورده باشیم.
بیوگرافی از کودکی تا نوجوانی
امین یزدانی در سال۱۳۳۷در شهرستان شادگان استان خوزستان متولد گردید و کودکی خود را درکوجه پس کوچه های این شهر محروم که تمام زندگی بچه هایش یک توپ پلاستیکی و حضور در زمین های خاکی و فوتبال با پاهای برهنه بود را گذراند و در کنار فوتبال به مدرسه رفت و تحصیلات خود را تا اخذ مدرک دیپلم درشادگان سپری نمود.
استخدام در آموزش و پرورش
وی سپس درآبادان به تحصیلات خود ادامه داد و با اخذ مدرک لیسانس درسال ۱۳۵۸ به عنوان دبیر ادبیات فارسی وعربی به استخدام آموزش وپرورش درآمد و پس از ۳۰سال کار درآموزش وپرورش شهرستان های خرمشهر(۲سال) هندیجان(۶ سال)و (مدت ۲۲ سال درشادگان) سرانجام در شهریور سال۱۳۸۶ به افتخار بازنشستگی نائل گردید و البته به مدت ۲۰سال نیز درکنار تدریس ادبیات، درساعات اضافه کاری به عنوان دبیر ورزش درخدمت آموزش وپرورش شادگان بود.
حضور در زمین های فوتبال
یزدانی، مانند همه بچه های جنوب و به ویژه بچه های خونگرم خوزستان، فوتبال را ازکوچه پس کوچه های خاکی شادگان شروع کرد. آن دوران زمین های خاکی، محلی برای بروز استعدادهای بالقوه و ناب وبکر بود؛ دقیقا جایی برای شکوفا شدن استعدادهایی بود که امروزه دیگر جایی درفوتبال شهرستان ها ندارد، زیرا هجوم زمین خواران چنین اجازه ای را نمی دهد.
جوانان پرسپولیس قهرمان جوانان شادگان1354 نفرسوم نشسته ازسمت راست امین یزدانی
حضور در تیم پرسپولیس شادگان
در۱۵سالگی وارد تیم پرسپولیس محبوب ترین تیم شادگان شد و مدارج ترقی را زیرنظر مربیانی هم چون،آقایان: نجم عبرتاوی که درسال ۱۳۵۲از اعجوبه های مربیگری بود درکنار یار همیشگی اش، مسعود آلناصر، طی کرد و به سرعت وارد تیم بزرگسالان این تیم گردید. در سال ۵۷ و اوایل ۵۸ به علت شروع انقلاب اسلامی، فعالیت فوتبال درکشور متوقف شد و این رشته ورزشی تا حدودی از رونق گذشته برخوردار نبود و ارام آرام به کلی فوتبال تعطیل شد. پس از انقلاب ومنحل شدن پرسپولیس به اتفاق عده ای ازبازیکنان پرسپولیس به تیم شهباز شادگان نقل مکان کرد.
افتخارات با تیم پرسپولیس در شادگان و خوزستان
تمام افتخارات ممکن درسطح شادگان وخوزستان را در دهه۶۰ با این تیم محبوب کسب کرد. اوج فوتبال شادگان در دهه ۶۰ شکل گرفت وبازیکنان بزرگی دراین دهه طلایی درفوتبال شادگان بروز کردند که متاسفانه در هیاهوی جنگ تحمیلی وشرایط سخت کشور درآن دوران، به حق خود درفوتبال نرسیدند. آن نسل تا ابد در دل هواداران فوتبال شادگان باقی خواهند ماند،زیرا فوتبال را فقط به عشق شادی ودلخوشی تماشاگران وعلاقه مندان در ابتدایی امکانات ورزشی، بازی می کردند.
آن نسل زیر پرواز هواپیماهای جنگی و صدای توپخانه ها و خمپاره اندازهای دشمن ،عاشقانه هرچه داشتند برای ایجاد نشاط و شادابی جامعه درطبق اخلاص می گداشتند. فوتبال پاک را فقط درآن دوران می توان یافت؛ هرچه بود،عشق واخلاص و پاکی بود و پول به طور کلی معنی خاصی در زندگی فوتبالیست ها نداشت.
تیم جوانان پرسپولیس قهرمان جوانان شادگان خرداد سال۱۳۵۵ امین یزدانی ردیف نشسته نفر پنجم
زیرساخت های نامطلوب در شادگان ادامه دارد
امین یزدانی در خصوص عدم وجود زیر ساخت های ورزشی در شادگان می گوید: فوتبال شادگان از آن دوران تاکنون از زیر ساخت های مطلوبی برخوردار نبوده ونیست و حسرت داشتن یک زمین چمن مناسب همواره در دل بچه های این شهر محروم باقی مانده است. حتی در این اواخر زمین های خاکی تیم ها را که صدها بازیکن تراز اول را به فوتبال کشور وتیم های مختلف ملی تحویل داده است را تغییر کاربری دادند و بچه های محروم این منطقه را از فوتبال فراری دادند تا جذب باندهای تبهکارکنند.
چمن معمولی در تنها ورزشگاه پیر شادگان
تنها ورزشگاه پیر این شهر از یک چمن معمولی بی بهره است و تیم شهباز که درسوپر لیگ استان بازی می کند،درهنگام میزبانی ازتیم های مختلف خوزستانی به علت بی کیفیت بودن محض زمین چمن، عرق شرمندگی را در پیشانی مسولین این تیم به وضوح می توان مشاهده کرد. ازطرفی مدت هاست که مسابقات باشگاهی که روزگاری هزاران نفر را به ورزشگاه می کشاند، برگزار نمی شود و برای تمرین کردن در زمین چمن می بایست به پیمانکارپول داد.
شهباز شادگان سال 1364استادیوم پیر تختی شادگان ایستاده از راست امین یزدانی،سید مجتبی مرتضوی مدرس کنونی فدراسیون فوتبال و بازیکن سابق نفت آبادان،استقلال اهواز وسپاهان اصفهان
نشسته مسعود یزدانی.
اداره تیم ها در شادگان به صورت خصوصی
یزدانی در مورد تیمداری در شهرستان شادگان گفت: تمامی تیم های فوتبال شادگان بصورت شخصی اداره می شوند و مربیان از جیب خود تیم هایشان را اداره می کنند و بیشتر مسئولان تیم ها بیکارند و فقط به عشق فوتبال کار می کنند که ادامه اینکار نیز غیر ممکن است، زیرا این عشق یکطرفه، روزی به پایان راهش خواهد رسید تا فوتبال دراین شهر ازنفس بیفتد.
سازندگی در شادگان نزدیک به صفر شده است
امروزه سازندگی درفوتبال شادگان به چیزی نزدیک به صفر رسیده است،زیرا نه زمینی برای تمرین باقی مانده ونه امکاناتی برای تیم ها وجود دارد و نه مربیانی جهت دانش افزایی در دوره ها وکلاس های مربیگری به علت هزینه بالای کلاس ها شرکت می کنند.
در میان اخبار
بازیکنان به شکل خودجوش پرورش یافته و برای ادامه دوران فوتبالی خود،راهی شهرهای اهواز وآبادان می شوند که برخی از بازیکنان ما درآنجا با بی مهری مواجه می شوند،نمونه بارز آن، نوع برخورد با محمد آشیان وجعفر سلمانی، دو بازیکن شادگانی آکادمی نفت آبادان را به عینه می بینیم. آنها از لابی قوی جهت حضور درتیم بزرگسالان برخوردار نیستند وهر مربی بزرگسال را که از بیرون استان جذب کرده اند، باند و بازیکن خود رابه همراه آورده اند و هیچ شناختی از فلسفه ایجاد آکادمی ندارند وحتی درهفته یکبار به خودشان زحمت نمی دهند که بازی های تیم امید وجوانان را ارنزدیک ببینند.
منتخب شادگان سال1366شوش.نشسته از راست نفرسوم امین یزدانی
مربی در تیم شهباز شادگان در 14 سال
یزدانی ازسال 1367تا1381به مت 14 سال بعنوان مربی درخدمت تیم شهباز بود و با کمک دوست وهمکار و یارغارش سعید نعیمی، بازیکنان بزرگی را به فوتبال خوزستان وتیم های ملی ایران معرفی نمود. بازیکنانی مانند:سید مجتبی مرتضوی،مسعود یزدانی،لطیف جنامی،میثاق البوشهبازی(شهباز مهر)،حکیم خنافره،علی خضیراوی،رحمان مطرودی،کریم شاوردی و... که سالها درسطح اول فوتبال کشور بازی کردند.
رشد فوتبال سالنی در شادگان
شادگان دهه های ۷۰و۸۰ پر از استعداد ناب فوتبال بود.اما نبود زیرساخت های مناسب و عدم حمایت مالی، باعث گردید که بسیاری از استعدادهای درخشان ونخبه، هرز روند. شادگان ازنظر سالن های ورزشی کمبودی ندارد.گرچه اداره ورزش وجوانان تمامی سالن ها را به پیمانکاران مشخصی واگذار کرده اند و بچه های محروم وفقیر باید برای بازی درسالن ها،پول توجیبی خود را برای اجاره یک ساعت به پیمانکاران بپردازند.
وجود این سالن های متعدد، سبب رشد رشته فوتسال درشادگان شد وتیم دانشگاه آزاد اسلامی در لیگ دو کشوری حضوری فعال دارد.البته رشد بازی سالنی باعث شد که کم کم فوتبال به دلایل کمبود زمین و عدم حمایت مالی وکمبود مربیان بروز و تحصیل کرده ودوره دیده، درحال ازبین رفتن باشد.
شهباز تنها تیم شادگان در لیگ برتر خوزستان
تیم شهباز تنها نماینده فوتبال شادگان درلیگ برتر فوتبال خوزستان،به علت عدم بهره گیری از حداقل امکانات یک تیم لیگ برتری فوتبال خوزستان،همانند زمین تمرین،توپ و لباس ورزشی و وسیله ایاب و ذهاب جهت بازی درشهرهای همجوار درآستانه سقوط به دسته پایین تر قرار دارد (این گفت وگو یک ماه پیش صورت گرفته است). عوامل فوق باعث شده که شهباز آخرین رمق باقی مانده از فوتبال نحیف شادگان، درپایان نیم فصل اول سوپر لیگ فوتبال خوزستان، درقعر جدول دست وپا بزند.
این تیم امید تمامی اهالی وعلاقه مندان فوتبال این شهر محروم است ولی دریغ از توجه مسولان اجرایی شهر و استان! تنها تفریح جوانان شهرمحروم شادگان، فقط وفقط ورزش وبه ویژه فوتبال است، اما به علت بی توحهی محض تمامی مسولین شهرستان واستانی، تنها تفریح جوانان این شهر درحال جان کندن و احتضار است و اگر روزی بر جنازه اش، نماز میت خوانده شود، سخن گزافی نگفته ایم.
مشکلات اجتماعی و معضلات شادگان
امین یزدانی در ادامه سخنان خود می گوید: بیشتر جوانان شادگان بیکارند و آنان را به راحتی می توان در کوچه پس کوچه ها وخیابان ها مشاهده نمود که انواع واقسام ناهنجاری اجتماعی و خشونت ها بر سر راه آنها قرار دارد و در نهایت شاهد این هستیم که بیشتر درگیری ها و نزاع های خیابانی را جوانان باعث می شوند، زیرا جایی برای تخلیه انرژی خود به شکل منطقی نمی بینند.
ورزش و به ویژه فوتبال، بهترین مکانیسم برای تخلیه انرژی قشر جوان شادگانی که جایی برای تفریح ندارند،می تواند باشد. اما این شهر از حداقل های امکانات یک شهر معمولی محروم است و روز بروز برتعداد خانواده هایی که از شادگان مهاجرت می کنند،اضافه می شود.
رئیس کنونی فدراسیون فوتبال و حضور چندباره در شادگان در دوران جنگ
این مربی فوتبال و فعال اجتماعی در ادامه افزود: آقای تاج رئیس محترم کنونی فدراسیون فوتبال، در دوران جنگ تحمیلی، بارها به این شهر آمده است و به خوبی با فرهنگ و امکانات این شهر در زمینه رشته فوتبال این جذاب ترین رشته مورد علاقه جوانان ومردم شادگان، آشناست، آیا آقای تاج پس از ریاست برفدراسیون فوتبال، سراغی ازاین شهر مقاوم و مردم غیورش رفته است؟ شادگان سابقا همواره یکی ازقطب های بزرگ فوتبال خوزستان و مکانی برای پرورش استعدادهای فوتبال و صدور آن به باشگاههای خوزستان و ایران بود؛ بازیکنان نامداری مانند: سید مجتبی مرتضوی،مسعود یزدانی،فاضل غنوی،طارق پورداودی،سعید خنفری،کاظم فرحانی،لطیف جنامی،مجاهد خضیراوی،کاظم جنامی،علی خضیراوی،عبدالعزیز عنبری،رحمان مطرودی،میثاق شهبازمهر،عبدالزهرا سالمی،جاسم احمد بریهی،کریم شاوردی،جلال کاملی مفرد،،سید حسین عساکره،حکیم خنافره،سجاد مشکل پور،میثم دورقی،مسلم مجدمی،محمد آشیان،جعفر سلمانی و... را به تیم باشگاهی و ملی ایران معرفی وشناسایی کرده است.آیا چنین شهری که با ابتدایی ترین امکانات رشته جذاب فوتبال دست به گریبان است،اگر مورد حمایت مسولین شهری و به ویژه استانی قرار گیرد، نمی تواند مجددا بزرگانی همچون اسلاف خود را باردیگر به فوتبال کشور معرفی کند؟جواب دقیقا،آری است.زیرا این شهر ازنظر نیروی انسانی دارای چنین پتانسیل بالایی است.
مدیریت غیر فوتبالی و غیر بومی در فوتبال خوزستان
متاسفانه مدیریت غیرفوتبالی وبعضا غیربومی فوتبال خوزستان، باعث شده است که فوتبال استان به جای صدور فوتبالیست، به وارد کننده بازیکنان از رده خارج شده ی استان های دیگر تبدیل شود و بدین ترتیب بازیکنان جوان و مستعد این خطه را که می توانند تغذیه کننده اصلی تیم های محتلف فوتبال استان وکشور باشند را منزوی کرده و یا ازفوتبال فراری داده اند وجای بسی تاسف دارد که گوش شنوایی نیز دراین زمینه وجود ندارد.
دراستان خوزستان فقط باشگاه فولاد، صنعت نفت و نفت اهواز هستند که دارای مدارس فوتبال وآکادمی مدرن هستندکه کفاف خیل بازیکنان پایه را ندارند؛گرچه خروجی این آکادمی ها نیر درچند سال گذشته کارایی سابق را ندارد، زیرا جذب بازیکنان از طریق آکادمی دست دلالان را قطع می کند. البته سایر تیم ها بصورت شخصی (نه از سوی بخش خصوصی) اداره می شوند و آنها نیز از ابتدایی ترین امکانات تمرینی بی بهره اند، زیرا خیلی ازآنها درپارک ها و زمین های کوچک خاکی تمرین می کنند و برخی تیم های صنعتی نیز از این گونه تیم ها نیر تغذیه می کنند، بدون این که چنین تیم های سازنده ای را ساپورت مالی و لجستیکی کنند.
نیاز به بازنگری در فوتبال خوزستان
فوتبال خوزستان نیاز به بازنگری درتمام ابعاد وزمینه هایش دارد. مگر سود ناخالص ملی کشور برزیل ازطریق صدور فوتبالیست حاصل نمی شود؟ آیا برزیل ایران نمی تواند چنین کاری انجام دهد؟خوزستان مهد و معدن فوتبال ایران است و پس از طلای سیاه وگاز، فوتبال وفوتبالیست می تواند محل مناسبی برای درآمدزایی برای تیم های خوزستانی باشد، به شرطی که از برنامه ریزی های مدون و مدرن و به روز فوتبال جهان کپی برداری کنند و مدیران فوتبالی، اداره فوتبال را در دست بگیرند ومنیت ها را کنار بگذارند و ازشایسته ها و اهالی خاک خورده فوتبال که هم اکنون بیشتر قریب به اتفاق آنها بیرون ازگود نشسته اند، استفاده کنند.
توجه به فوتبال پاک و سپردن کار به پاک دستان خوزستان
باید فوتبال را دست فوتبالی ها سپرد، زیرا اینها بهتر درد را متوجه می شوند وسریعا برای آن درمانی می یابند و به قول معروف، آب رفته به جوی برمی گردد تا باردیگر شاهد شکوفایی فوتبال خوزستان درکلیه ی رده های سنی اش باشیم،زیرا چنانچه فوتبال خوزستان به ویژه در رده پایه جانی تازه ای بگیرد،مطمئنا تاثیرات شگرفی بر فوتبال ملی وباشگاهی ما خواهد گذاشت.
عدم برگزاری مسابقات آموزشگاهی آفت بزرگی است
یکی دیگر از علل مهم عدم صحیح استعدادیابی و به نوعی افت فوتبال و عدم شناسایی بازیکنان نخبه و مستعد خوزستان وحتی سایر نقاط کشور، برگزار نشدن مسابقات آموزشگاهی درسطح استان خوزستان وسایر استان ها است. سابقا ازطریق برگزاری چنین رقابت هایی،بازیکنان بزرگی ازدل این بازی ها بیرون می آمدند و بدون واسطه ودلال بازی، راهی تیم های ملی و باشگاهی می شدند، زیرا یک پروسه منطقی را طی می کردند و درچنین مسابقاتی آبدیده می شدند و به فوتبال کشور معرفی می شدند.درسابق تیم فوتبال منتخب آموزشگاهی شادگان در مقطع راهنمای سه بار با مربیگری استاد سعید نعیمی قهرمان آموزشگاه های خوزستان شد و یکبار تیم منتخب آموزشگاهی خوزستان با هدایت استاد سعید نعیمی مربی کاربلد شادگانی درجایگاه سوم کشوری قرارگرفت. بنابراین آموزش وپرورش می تواند رکن اساسی وتعیین کننده ای درتمامی رشته های ورزشی کشور، جهت معرفی وشناسایی استعدادهای درخشان به ویژه درفوتبال باشد.اما دیری است که ادارات آموزش وپرورش، مانند سابق،نقش مهمی در بروز وپرورش چنین استعدادهایی ندارند و این یکی از دلایل افت فوتبال درسطح فوتبال پایه تیم های ملی محسوب می شود.
مسئولان شهرستان و استان چاره جویی کنند
اگر مسولین محترم شهر واستانی خوزستان، برای زیرساخت های فوتبال شادگان چاره اندیشی نکنند و تیم های مختلف آن را ساپورت مالی و لجستیکی نکنند و ازطرفی زمین هایی چمن مصنوعی متعدد درمناطق مختلف شهر وهمچنین زمین های خاکی را برای تمرین وبازی وتفریح ورزشکاران شهرستان مهیا و تعبیه نکنند، شرایط و زمینه های مناسب و استعدادهایی که درسطح منطقه وجود دارد هرز رفته و خدای ناکرده ممکن است جوانان محروم وفاقد امکانات تفریحی و شغلی شادگان را به طرف اعتیاد،بزهکاری و کارهای خلاف و ناهنجاری های اجتماعی،سوق دهد و بد نیست بدانیم که جوانان این مرز و بوم امانتی در دستان مسئولان می باشند و باید در فراهم نمودن زمینه های لازم برای قرار گرفتن در مسیر درست اقدام نمایند.
