فصل پیش بازیکنانی زیادی به تصمیم مسئولان باشگاه، پرسپولیسی شدند . نفراتی چون محمد امین آرامطبع، ابوالفضل درویشوند، حامد آقایی، سامان نریمان جهان، شهاب کرمی و شهاب زاهدی از جمله این بازیکنانی بودند که مدیران باشگاه برانکو را مجاب کردند تا با آنها قرارداد امضا کند .
سرنوشت این بازیکنان در پایان فصل جدایی از جمع سرخپوشان بود و مسئولان باشگاه پرسپولیس یک نوع بیاعتمادی را در تفکرات برانکو نسبت به خودشان بوجود آوردهاند تا حدی که او حتی اجازه جذب یک بازیکن را هم در نبود خودش نمی دهد.
مسئله دیگری که برانکو بر ان تاکید داشت عدم جذب بازیکن خارجی ناآشنا بود. مسئولان باشگاه پرسپولیس فصل پیش دو بازیکن از اوکراین (پریمیوف و پلی یانسکی) را به برانکو معرفی کردند و گفتند آنها بازیکنان بسیار ارزانی هستند که خیلی به کار تیم میآیند. بعد مشخص شد این نفرات نه ارزان قیمت هستند و نه از نظر فنی کارایی دارند. عملکرد اوکراینیها آن قدر در پرسپولیس ضعیف بود که به نوعی حیثیت برانکو را هم خدشهدار کرد. در مورد آنتونی گولچ هم مسئولان باشگاه پرسپولیس به مدیربرنامههای ساسان انصاری اعتماد کردند و برانکو بر اساس کارنامه فوتبالی او به جذبش رضایت داد که در نهایت او هم بدون انجام یک بازی ایران را ترک کرد. با توجه به این اتفاقات برانکو برای این فصل کلا قید جذب بازیکن خارجی نا آشنا را زد و به خرید گادوین منشا امتحان پس داده بسنده کرد.