«همه شماها یهودا هستید و علیه ژوزه به پا خواستهاید.» «خائنها، موشها، موشهای کثیف خائن!» اینها شعارها و دستنوشتههایی است که در آخرین روزهای حضور ژوزه مورینیو در چلسی روی سکوها شنیده و دیده میشدند. بعد از اینکه در فصل گذشته شیرهای لندن مقابل روباههای لستر شکست خوردند، ژوزه مورینیو بازیکنانش را متهم به خیانت کرد. او گفت به ایدههایش خیانت شده و بازیکنانش کمفروشی کردهاند. این حرفها، شعلهای بود بر انبار باروت استمفوردبریج. هواداران ژوزه را میپرستیدند و او را ستایش میکردند. نمیخواستند باور کنند که مشکل از بازیکنان نیست و ایدههای ژوزه شاید دیگر در این تیم پاسخ نمیدهد.
زمان گذشت، فصل تمام شد و نوبت به مرد شماره یک فوتبال ایتالیا رسید. آنتونیو کونته بزرگ، بعد از موفقیت در چلسی و ایتالیا، راهی لندن شد. او با کولهباری تجربه از موفقیتهای بزرگ به چلسی آمد. او سابقه هدایت تیم بزرگی مثل یوونتوس را داشت و راه و رسم بزرگی را بهخوبی در این تیم آموخته بود. دیهگو کاستا، سسک فابرگاس و ادن آزار، سه بازیکنی بودند که از سوی مورینیو متهم به خیانت شده بودند. کونته با آنها کاری کرد که اکنون آزار و کاستا در حال سپری کردن بهترین فصل فوتبالشان هستند.
کونته فلسفه خاص خودش را دارد. در کتاب «متد کونته» فصلی هست که چند بازیکن یوونتوس، داستانهایی روایت میکنند از واکنش آنتونیو کونته نسبت به شکست. کیهلینی مدافع میانی یووه تعریف کرده که «کونته همیشه از بازیکنان میخواست وقتی در زمین/ استادیوم یک تیم، شکست میخورند یا به تساوی میرسند، تاریخ بازی و جزئیاتاش را به یاد بسپارند و از همان روز، منتظر بازگشت به آن زمین/ استادیوم باشند تا خاطره تلخ امتیاز از دست دادن را جبران کنند.» یکی از مهمترین خاطرات از این دست، تساوی ۲-۲ یووه با کیهوو در شهر ورونا در فصل۲۰۱۳-۲۰۱۲ است؛ بازی که در آن یووه ۲ بر صفر جلو میافتد اما در نیمه دوم ۲گل میخورد و بازی با تساوی به پایان میرسد. کونته جوری به این ۲امتیاز از دست رفته واکنش نشان داده که بوفون و کیهلینی چند هزار کلمه درباره آن بازی حرف زدهاند. او وقتی فصل لیگ برتر را شروع کرد طی ۵روز به آرسنال و لیورپول باخت؛ او برای اولین بار بود که در ۷سال اخیر، ۲بازی پیاپی را میباخت اما فصل عوض شد و ورق برگشت؛ کونته دوباره شد همان کونته ایتالیایی. او کاری کرده که در ۱۲بازی اخیر، تیمش برده و فقط در دو بازی کلینشیت نکرده است؛ این آمار بینظیر است. این بهترین نتیجهای است که یک تیم لیگ برتری موفق به ثبت آن شده است. تیم کونته معلوم است که میخواهد چهکار کند اما چهکسی میتواند جلوی پیشروی آنها را بگیرد؟ وقتی آزار در اوج باشد و دیهگو کاستا موقعیتهایش را گل کند، دیگر چه چیزی باقی میماند؟ حالا تنها اهداف باقیمانده رسیدن به رکورد ۱۴پیروزی پیاپی آرسنال است و قهرمانی؛ اولی خیلی در دسترس است اما برای دومی باید تلاش کرد.
در دیدار برابر بورنموث، دون آنتونیو بدون بازیکن اصلی خط حملهاش، یعنی دیهگو کاستا بازی کرد؛ اتفاقی که یکی، دو هفته پیش برای پپ گواردیولا هم افتاد و او بسیار مستاصل بازی کرد. کونته اما با آزادی عمل فوقالعادهای که به آزار داده بود، هیچ کمبودی حس نکرد. او نیازی ندید تا با بازیکن جدید خلأ کاستا را پر کند، بلکه وظایف بازیکنان کلیدیاش را در زمین بیشتر کرد. ادن آزار دوشنبهشب پنجاهمین گل خود برای چلسی را بهثمر رساند.
ادویه ایتالیایی در لندن، خیلی جواب داده است. آنتونیو کونته، جزیره را تسخیر کرده است. او میتازد و فوتبال بریتانیا را زیر چکمههایش گذاشته است