مس رفسنجان در این فصل، همانند فصل گذشته نتایج سینوسیواری میگیرد با این تفاوت که سرمربی فصل گذشته آنها علی اصغر کلانتری بود و اکنون علی سامره، مهاجم سالهای نهچندان دور استقلال هدایت این تیم را برعهده دارد. با نگاهی به آمار و ارقام به دست آمده در پایان هفته دوازدهم، ضعفهای اساسی از تیم مس بیرون خواهیم کشید.
1. 12 بازی و فقط 9 گل زده
مس رفسنجان در این فصل در امر گلزنی فوقالعاده ضعیف کار کرده است. اگر نگاهی گذرا به جدول گلزنان لیگ یک داشته باشیم درخواهیم یافت که رفسنجانیها، هیچ بازیکن 3 گلهای ندارند و بهترین گلزن این تیم، حمید غلامی، حامد محمودی و حسین رسولی هستند که هر کدام موفق شدند 2 گل به ثمر برسانند.نکته عجیبتر درخصوص تیم سامره آن است که بهترین پاسور این تیم، یک مهاجم است. امیرحسین موسی زاده بهترین پاسور مس که موفق به دادن 3 پاس گل شده، یک مهاجم است و نقش هافبکهای مس در جدول پاسورهای لیگ، بسیار کمرنگ است. برای تیمی که ادعای لیگ برتری شدن دارد، قطعا وجود یک مهاجم ششدانگ از نان شب واجبتر است و گرچه بهرام رشیدفرخی، مهاجم اول این تیم در این هفتهها مصدوم بوده، اما خود سامره که مهاجم بوده، ضعف هجومی تیمش را بهتر از هرکسی میداند و باید در چینش بازیکنان تیم خود تجدید نظر کند.
آمار فاجعهبار دیگری که از تیم مس بعید بوده است، این میباشد که آنها فقط در یک بازی بیش از دو گل زدهاند. یاران سامره فقط در بازی با آلومینیوم اراک موفق شدند دروازه حریف را دو بار باز کنند و به غیر از آن بازی، دیگر موفق به باز کردن دروازه حریفان بیشتر از یک بار نشدهاند. چینشهای متفاوت سامره در بازیهای بزرگ و معمولی، علاوه بر سبب سردرگمی بازیکنان، سبب شده تا تمرکز لازم شاگردانش برهم بخورد و چه خوب است که سامره، با یک اصول پیش برود و با اعتقاد به بازیکنانش، نتیجه بگیرد.
2. مدافعانی که هیچگاه سخت گیر نبودند
اگر گلهای تیم مس رفسنجان را آنالیز کنیم، عدم سختگیری مدافعان این تیم را به راحتی مشاهده خواهیم کرد. گرچه در چند بازی گلر این تیم اشتباه داشت اما اشتباه گلر مس، همراه اشتباه مدافعان این تیم بوده است. به عنوان مثال در بازی مس و برق جدید که مس 2-1 باخت، در گل اول عدم سختگیری مدافعان مس به خوبی مشاهده شد و در حرکتی که محسن ورزکار به راحتی میتوانست توپ را دفع کند، با یک حرکت مبتدیانه توپ را مقابل مهاجم برق قرار داد و مهاجم برق به راحتی دروازه مس را گشود.
بازهم نگاهی به آمار خواهیم داشت. مس از 12 بازی ممکن 10 گل دریافت کرد. به نظر آمار خوبی است اما زمانی این آمار بد میشود که بدانیم آنها در قامت یک مدعی ظاهر شدهاند و برای یک تیم مدعی، اصلا چنین آماری خوب نیست. عملکرد 4 تیم بالای جدول در فاز تدافعی به مراتب بهتر از مس بوده است و استفاده از مدافعان سختگیر، تنها راه فرار سامره از این چالش است.
3. تغییر سیستمهای بدون دلیل
مس در این فصل برای هر بازی یک سیستم متفاوت دارد. کاری به خوب بودن و یا مضر بودن این تفکر نداریم اما آنچه به عینه ثابت شده است، ثبات در یک تیم میباشد. کاری به تیمهای خارجی نداریم و مثالی از فوتبال ایران خواهیم زد. پرسپولیس دو فصل با برانکو گرچه نتایج بدی میگرفت، اما همان ثبات در ترکیب و اعتماد برانکو به شاگردانش سبب شد تا آنها جان بگیرند و در پایان فصل، نائب قهرمان لیگ برتر شوند. در لیگ یک امثال نیز همین موضوع رایج است. تیمهای بادران، خونه به خونه و نفت مسجدسلیمان در اکثر بازیها با ترکیب مشخصی وارد زمین میشوند و نکته مهم آنجاست که مربی، از بازیکن عملکرد دیگری میخواهد. دفاع تیم نفت مسجدسلیمان کمترین تغییر را نسبت به سایر پستها داشته و نتیجهاش، کسب بهترین خط دفاعی لیگ برای این تیم شده است.
باید بگوئیم که حال و روزهای این مس، اصلا خوب نیست و تیمی که فقط در یک بازی بیش از یک گل میزند، مدافعان کُندی دارد و سختگیری در این تیم معنا ندارد، قطعا نیاز به درمان دارد و سامره میتواند با نگاهی به آمار و ارقامهای به دست آمده، این مشکل را مرتفع کند.
نویسنده: حسین پنبهکار