پپ گواردیولا؛ از اوج تا فرود؛ زوال یک نابغه

علی مسعودی؛ بدون شک فوتبال بی رحم ترین ورزش جهان است که به هیچ بازیکن و مربی رحم نکرده است. از مارادونای جادویی گرفته تا همین مسی و رونالدو که چگونه از دست فشار رسانه‌ها و هواداران مجبور شدند به لیگ‌هایی پناه ببرند تا کمتر مورد انتقاد قرار گیرند.

مربیان هم از این فشارها در امان نبودند و هر کدام به شکلی پا به فرار یا خداحافظی اجباری گذاشتند. سر الکس فرگوسن رکورد دار قهرمانی با تیم منچستر یونایتد طوری از فوتبال کنار رفت که هنوز هم مورد تمسخر عده‌ای قرار می‌گیرد. دستان لرزان فرگوسن پس از شکست مقابل بارسلونای پپ گواردیولا در فینال چمپیونزلیگ کاری با سر الکس کرد تا فکر خداحافظی باشد. یا کنار رفتن آرسن ونگر از آرسنال آن هم زمانی که قراردادش دو سال دیگر تمدید شده بود ولی استن کرونکه مالک باشگاه پای قراردادش نایستاد تا ونگر افسانه‌ای پس از ۲۲ سال خودش با پای خودش باشگاه را ترک کند.

در سال‌های اخیر چه مربی و چه بازیکن در این فوتبال بی‌رحمانه و بدون حمایت به خانه‌هایشان برگشتند تا از تلویزیون یا استادیوم فوتبال را تماشا کنند. شاید سخت و باورنکردنی باشد ولی باید پذیرفت این فوتبال به هیچ مربی و بازیکن بزرگی رحم نکرده است. چه مثل فرگوسن رکورد دار قهرمانی باشی و چه مارادونای جادویی که هیچ کسی در زمین جلودارش نبود ولی سرنوشت خوشی نداشت و در لیگ دسته دوم هم دوام نیاورد و کنار گذاشته شد.

حال نوبت‌ به پپ گواردیولا رسید که خیلی‌ا او را خالق ” تیکی و تاکا” در فوتبال می‌دانند؛ هرچند که بنیان گذار سبک ” تیکی و تاکا” یوهان کرایف فقید بود که وارد فوتبال کرد و پپ گواردیولا آن را ادامه داد و به جهان معرفی کرد. مربی که در بارسلونا اوج گرفت و با بایرن مونیخ ادامه داد و به منچستر سیتی رسید تا در انگلیس به سلطه قهرمانی‌های منچستر یونایتد، لیورپول و آرسنال پایان دهد و سیتی را بعنوان تیم اول انگلیسی و حتی دنیا معرفی کند.

گواردیولایی که اخیرا از نتیجه نگرفتن و فشارهای روانی خودش را زخم و زیلی می‌کند و حتی به خداحافظی از فوتبال می اندیشد. مربی که تا همین ده – دوازده هفته پیش همه تیم‌ ها و مربیان را تحقیر می کرد، حال خودش چند هفته ای است در حال تحقیر شدن است. ده بازی و هشت شکست برای این مربی پرافتخار و صاحب سبک آنقدر زجرآور بوده که پس از هر شکستی سوژه دست رسانه ها و هواداران دهد. زخمی کردن صورت، نشستن روی نیمکت پس از شکست دربی و تنها ماندن و به بن بست تاکتیکی رسیدن مرد “تیکی و تاکا” فوتبال را از نوع، دیگر جذاب کرده است. نوع تحقیر شده و هنگ کردن حتی مقابل تیم های معمولی!

 شاید خیلی‌ها غیبت ردری ( بهترین بازیکن اخیر جهان ) را دلیل عدم نتیجه گیری پپ بدانند ولی فراموش نکنید درد گواردیولا غیبت دارنده توپ طلا نیست چون اگر قرار بود این مربی بدون پدری جام نگیرد نه در بایرن مونیخ جام ها را درو می کرد و نه بارسلونا و نه همین منچستر سیتی که بدون پدری هم چندین و چند جام را به دست آورده بود. قطعا غیبت پدی بهانه‌ای برای پپ و طرفدارانش نیست و باید پذیرفت هر مربی تاریخ انقضا و پایانی دارد که شاید همین چند سال و شاید هم همین این فصل پایان “پپ” افسانه‌ای باشد.